“ไม่ต้องหรอก ออกมาเลย กินแค่แปบเดียวเอง” มิวนิคตัวร้ายดึงแขนของเธอให้เดินห่างออกมาจากห้อง เขาพาเธอมานั่งยังที่โซฟากลางห้องนั่งเล่น ด้วยความเขินอายหญิงสาวรีบนำหมอนอิงใบเล็กนำขึ้นมาปกปิดร่างกายตัวเอง
มิวนิคเดินมานั่งลงยังข้างๆหญิงสาว เขามาพร้อมกับแก้วดื่มไวน์สองใบ เทไวน์สีสวยลงในแก้วแล้วยื่นมันให้กับเธอ มายูรับแก้วไวน์เอาไว้ดอมดมกลิ่นหอมแล้วเริ่มจิบไวน์เข้าปากเพื่อเริ่มรับรสชาติของไวน์ชั้นดี
“เป็นไงอร่อยมั้ย?” เสียงทุ้มเข้มของมิวนิคดังขึ้นทันทีที่เห็นว่าเธอเริ่มติดใจไปกับรสชาติของไวน์ที่เขาเป็นคนซื้อ ร่างเล็กพยักหน้านิ่งรสชาติของไวน์ขวดนี้ทำเธอชอบใจเป็นอย่างมาก “ก็ดีค่ะ นุ่มละมุนลิ้น~”
มายูรีบดื่มไวน์จนหมดแล้วชูแก้วเปล่าขึ้นให้มิวนิคได้มองเห็นได้อย่างชัดเจน
“หมดแก้วแล้วนะคะ มายูขอตัวก่อน!” เธอพูดพร้อมกับเตรียมตัวที่จะลุกขึ้นเพื่อกลับไปนอนต่อแต่คนพี่อย่างมิวนิคมีหรือจะยอมให้เป็นแบบนั้น ชา
