(“ฮัลโหล”)
(“ว่าไงคะพี่ชาย จะกลับเมืองไทยกี่โมงคะ วันนี้สัมมนาวันสุดท้ายแล้วนี่นา”) เสียงของภูริตาดังขึ้นอย่างร่าเริง
(“จำวันเก่งจริงนะเรา วันนี้พี่ยังไม่กลับหรอก จะกลับพรุ่งนี้น่ะ”)
(“อ้าวทำไมล่ะคะ หรือว่าไฟล์ทมีปัญหา”)
(“เปล่า ไฟล์ทไม่มีปัญหาอะไร แต่พี่ต้องรอให้คนสำคัญไปด้วยกันน่ะ”)
(“เอ๋...ใครคะคนสำคัญ? หรือว่าจีใช่มั้ยคะ ไหนคราวก่อนพี่บอกไปตามหาแล้วไม่เจอเธอไง”)
(“ขอโทษที่โกหก อันที่จริงพี่เจอน้องสาวคนโปรดของเราแล้วล่ะ เพียงแต่...มีเรื่องที่พี่จะต้องทำให้แน่ใจก่อน เลยยังไม่อยากบอกไปน่ะ”)
(“เรื่องอะไรเหรอคะ หรือว่าจีมีปัญหาอะไรรึเปล่า”)
(“มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับจีนั่นแหละ แต่มันไม่ใช่ปัญหา เพราะมันคือ...เรื่องดี”)
(“นี่ตกลงจะพูดจาอ้อมค้อมไปอีกนานมั้ยคะ พี่ทำให้พู่ลุ้นยิ่งกว่าทำคลอดให้คนไข้ซะอีกนะคะเนี่ย”)
ภูมิภัทรอมยิ้มก่อนจะมองวิวตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี เขารู้แล้วว่าทำไมเธอถึงให
