“ดีแล้ว ช่วงนี้แขนเธอก็ใช้งานลำบาก พยายามใส่เสื้อที่ถอดง่ายหน่อยก็ดี วันไหนที่ฉันไม่ว่างมาช่วยอาบ เธอจะได้จัดการตัวเองได้”
“นี่คุณยังจะมาอีกเหรอคะ”
“ใช่ ทำไม?”
“คุณบอกเองไม่ใช่เหรอคะว่าคุณไม่เคยเห็นจีเป็นน้อง แล้วคุณจะมาวุ่นวายกับจีทำไม สิ่งที่คุณทำมันไม่เหมาะสม อย่าบอกนะคะว่าคุณไม่รู้”
เธอมองเขาตาขวาง แต่เขากลับยิ้มแล้วสืบเท้าเข้ามาหาเธอจนชิด เล่นเอาเธอต้องเดินถอยหลังจนแผ่นหลังบางชนกับตู้เสื้อผ้าอีกใบ
“นี่คุณ...คุณจะทำอะไรคะ”
“แล้วคิดว่ายังไงล่ะ”
บอกแล้วเขาก็ใช้มือหนึ่งล็อกต้นคอของเธอเอาไว้ ส่วนอีกข้างก็รั้งเอวคอดให้เข้ามาจนชิดกายแกร่ง ก่อนจะประกบริมฝีปากลงบนปากเล็กแล้วจูบเธออย่างดูดดื่ม
เนิ่นนานกว่าที่เขาจะยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ แต่มือทั้งสองข้างยังไม่ละไปจากร่างกายของเธอแม้แต่นิดเดียว
“คุณภูมิ...ทำไมคุณถึงทำแบบนี้คะ”
“ฟังฉันให้ดีๆ นะจี สิ่งที่ฉันทำ ฉันรู้ตัวดีทุกอย่าง ไม่ว่า
