เช้าวันใหม่
จีรชยาลงมาที่ห้องครัวสายกว่าทุกวันเพราะเมื่อคืนแทบจะนอนไม่หลับ พอตื่นเช้าขึ้นมาแล้วต้องอาบน้ำแต่งตัว ทุกอย่างมันก็ดูทุลักทุเลไปหมดโดยเฉพาะตอนที่เธอต้องติดตะขอเสื้อชั้นในด้วยตัวเอง แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องรีบปรับตัวให้ชิน เพราะเธอไม่อยากให้ใครบางคนมาวุ่นวายกับการอาบน้ำของเธออีก
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแม่ พี่ๆ เค้าไปทำงานกันหมดแล้วเหรอคะ” เธอเอ่ยทักทายมารดา ส่วนเด็กแฝดยังคงหลับปุ๋ยอยู่บนห้องเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์โรงเรียนปิด
“จ้ะ ออกไปกันแต่เช้าแล้วล่ะ”
“แล้วคุณพ่อล่ะคะ”
“คุณพ่อยังไม่ตื่นจ้ะ เห็นบ่นว่าเพลียๆ น่ะ คนแก่แล้วก็อย่างนี้แหละจ้ะ”
“คุณพ่อยังไม่แก่ซะหน่อยค่ะ”
“แหม อย่าไปพูดให้เค้าได้ยินเชียวล่ะ เดี๋ยวก็ได้ลอยติดเพดานกันพอดี”
“แต่หนูพูดจริงๆ นะคะ ถึงจะอายุเจ็ดสิบแล้วแต่คุณพ่อก็ยังดูเหมือนคนอายุแค่ห้าสิบปลายๆ อยู่เลยค่ะ แต่คุณพ่อยังไม่ลงมาก็ดีเหมือนกัน หนู...มีเรื่องอยากป
