ไม่รู้เป็นเพราะความสุขที่มีมากจนล้นหลามหรือเปล่าจึงทำให้เวลาในแต่ละวันผ่านไปเร็วเหมือนโกหก เผลอแป๊บเดียวนิรดาก็ได้กลับมานั่งลุ้นผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้เธอไม่ได้นั่งลุ้นคนเดียวเหมือนเมื่อสองปีก่อน ทว่าเธอมีทั้งพี่พายและน้องพลอยลูกสาวตัวอวบนั่งให้กำลังใจและร่วมลุ้นไปกับเธออยู่ข้างๆ
พี่พายเรียนจบมาได้เดือนกว่าๆแล้ว แล้วตอนนี้ก็ทำงานเป็นวิศวกรมาได้เดือนกว่าเช่นกัน บริษัทที่พี่พายทำงานก็ยังเป็นบริษัทเดียวกับที่ฝึกงาน บริษัทนั่นก็คือบริษัทรับเหมาก่อสร้างยักษ์ใหญ่ของประเทศที่มีประธานกรรมการใหญ่ชื่อ... นายเพชร เดชาภัทรพิพัฒน์
ถูกแล้ว...
นายเพชร เดชาภัทรพิพัฒน์ก็คือคุณพ่อของพี่พาย บริษัทที่พี่พายฝึกงานและทำงานก็คือบริษัทของครอบครัวพี่พายเอง
“ไม่ต้องตื่นเต้น พี่รู้ว่าหนูนิ่มทำได้”
“หนูนิ่มพยายามที่จะไม่ตื่นเต้นแล้วค่ะ แต่มันอดไม่ได้ มันตื่นเต้นของมันเอง” นิรดาพูดเสียงเบา
