“เอาอีกมั้ยคะ?” นิรดาถาม เตรียมพร้อมจะไปอุ่นไส้กรอกมาเพิ่มแต่คนตัวสูงห้ามไว้ก่อน
“ไม่ล่ะ พี่อิ่มแล้ว”
“ถ้าพี่พายจะดูบอลดูได้นะคะ เดี๋ยวหนูนิ่มดูเป็นเพื่อน” นิรดาหมายถึงการดูฟุตบอลผ่านทีวีจอใหญ่ยักษ์ตรงโซฟาเบดที่เธอนอน ไม่ต้องทนลำบากสายตาดูผ่านไอแพดหรือว่าโทรศัพท์มือถือที่หน้าจอเล็กกว่ากันมาก
“หือ? แล้วพรุ่งนี้เราไม่ต้องรีบตื่นไปทำงานเหรอ?”
“พรุ่งนี้วันหยุดหนูนิ่มค่ะ พี่อีกคนโทรมาขอเปลี่ยนวันกับหนูนิ่มน่ะค่ะ พรุ่งนี้หนูนิ่มก็เลยได้หยุด”
งานแคชเชียร์ที่มินิมาร์ทจะมีวันหยุดหนึ่งวันต่อสัปดาห์ พนักงานทุกคนจะสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันหยุด ซึ่งนิรดาได้หยุดทุกวันอังคารและเธอก็เพิ่งหยุดไปเมื่อสองวันก่อน ทว่ามีรุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกันอยากจะหยุดติดต่อกันสองวันในสัปดาห์หน้าก็เลยของแลกวันหยุดกับเธอ กลายเป็นว่าสัปดาห์นี้เธอได้หยุดสองวัน ส่วนสัปดาห์หน้าต้องทำงานเต็มเจ็ดวัน
“แล้วดูบอลเป็น?”
“ลืมแล
