ตอนที่ 20 กับพี่หนูนิ่มไม่จำเป็นต้องเกรงใจทุกเรื่องก้ได้

1605 คำ

ส่วนคนที่เดินออกมาคลายเครียดยกสมาร์ตโฟนเครื่องหรูขึ้นมากดส่งข้อความทันทีเมื่อบุหรี่ในซองถูกจุดสูบไปสองม้วน Pie Phacharawit : หนูนิ่ม Pie Phacharawit : เลิกงานตีหนึ่งใช่มั้ย? ไม่ถึงสองนาทีข้อความที่ส่งไปก็ถูกเปิดอ่าน และมีการกลับมาในเวลาไล่เลี่ยกัน NoomNim : ใช่ค่ะ แต่อาจจะเลทนิดหน่อย Pie Phacharawit : งั้นเดี๋ยวพี่รอ NoomNim : พี่พายจะรอหนูนิ่มเหรอคะ? NoomNim : อีกชั่วโมงกว่าๆเลยนะคะกว่าหนูนิ่มจะเลิกงาน นานอยู่นะ Pie Phacharawit : อืม Pie Phacharawit : เลิกงานแล้วก็เดินไปหาพี่ที่รถได้เลย รถพี่จอดอยู่ลานจอดรถฝั่งตะวันตก NoomNim : แล้วเพื่อนของพี่พายล่ะคะ? นิรดาหมายถึงเพื่อนสนิททั้งสามคนของพี่พาย ส่วนผู้หญิงที่นั่งข้างเขาเธอเห็นเดินหน้าตึงออกจากร้านไปสักพักแล้ว ดูเหมือนว่าเธอจะไม่พอใจเอามากๆ ‘ผู้หญิงคนนั้นก็คงตั้งใจมาอ่อยแหละ ผู้ชายไม่เล่นด้วยน่ะสิถึงได้เดินหน้าตึงออกจากร้านไปแบบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม