คำพูดของคุณแม่พี่ลีโอทำให้ฉันไม่รู้จะพูดอะไรตอบไปเลยจริงๆ และฉันก็ไม่ได้ต้องการเงิน ไม่ว่าจะมากแค่ไหนก็ไม่ต้องการ
“ว่ามาสิ เธอจะเงียบทำไมคิดว่าฉันกำลังพูดเล่นอยู่หรือไง”
“หนูไม่ต้องการเงินค่ะ” ฉันยืนกรานเสียงหนักแน่น
“แปลว่าเธอจะไม่ยอมเลิกยุ่งกับตาลีโอ ฉันเข้าใจถูกใจมั้ย ?”
“หนะ หนูขอตัวก่อนนะคะ”
พูดจบฉันก็เปิดประตูลงจากรถโดยไม่ได้ฟังเสียงของแม่พี่ลีโอ ในตอนนี้ทั้งสมองมันอื้อไปหมด ฉันบอกไม่ถูกเหมือนกัน แต่ความรู้สึกในตอนของฉันไม่สามารถเลิกยุ่งเกี่ยวกับพี่ลีโอได้
ฉันทำไม่ได้ ทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ....
เวลาผ่านไปประมาณสิบนาทีได้ รถของพี่ลีโอมาจอดเทียบตรงฟุตบาทที่ฉันกำลังยืนรออยู่ เมื่อฉันเปิดประตูเข้ามานั่งด้านในพี่ลีโอก็จู่โจมโดยการหอมแก้มของฉันทันทีฟอดใหญ่
“พี่ลีโอ!!” ฉันเรียกชื่อคนที่นั่งข้างๆ เสียงดุ แล้วเอามือถูแก้มข้างที่ถูกหอมเบาๆ แต่ในใจมันแอบเต้นแรงไม่ยอมหยุด
“คิดถึง ไ
