เช้าวันใหม่...ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุกที่ฉันเป็นคนตั้งเอาไว้เอง เพราะวันนี้มีเรียน ตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอกับพี่ลีโอแล้ว
เมื่อคืนพี่ลีโอไม่ได้ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกันกับฉันหรอกนะ เขานอนที่พื้นต่างหาก ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำแบบนั้นไปทำไม เพราะฉันไม่ได้ถามเหตุผล ก็ดีแล้วที่เขาไม่ทำให้ฉันลำบากใจไปมากกว่านี้
“ฉันไปเอาชุดที่ห้องมาให้” พี่ลีโอเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้า ซึ่งฉันจำได้ดีว่ากระเป๋าใบนั้นเป็นของฉันเอง
“เอามาทำไมคะ ทำไมไม่พาหนูไปที่ห้อง” ฉันถามคนตรงหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อกระเป๋าใบนั้นของฉันถูกเอาไปวางไว้ตรงตู้เสื้อผ้า
พี่ลีโอไม่ได้ใส่ใจคำพูดของฉัน แต่กลับเปิดประตูตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดฉันใส่ไม้แควนเสื้อ
ฉันกำลังจะอ้าปากท้วง แต่แล้วจู่ๆ ก็เห็นภาพซ้อนขึ้นมาในหัว
ฉัน...ฉันเห็นตัวฉันเองกำลังยืนอยู่ในห้องนี้ เห็นพี่ลีโอกำลังนอนอยู่บนเตียง
“ใครอนุญาตให้เธอเ
