วิมานอสูร : 49

1249 คำ

ผัวะ! เสียงหมัดกระแทกกับใบหน้าทันทีที่สองร่างสูงโปร่งลากกันออกมานอกผับ หมัดแรกเป็นของพายุที่ฟาดเข้ากับใบหน้าคมไม่ยั้ง แต่ใช่ว่าจะทำคนอื่นแค่ฝ่ายเดียวได้ ฮิวโก้เงื้อมหมัดสวนกลับทันที ผัวะ! “พอ หยุดนะ อย่าทำแบบนี้” ลิเดียพยายามจะเข้าห้าม ทว่ากลับไม่สามารถต้านคนทั้งคู่ได้ “ปากบอกว่ารักมากแล้วความเชื่อใจแม่งมึงซุกมันไว้ที่ไหนวะ เวลาที่ทำเขาเสียใจมึงเรียกสติของตัวเองกลับมาบ้าง” “กูมีปัญญาเคลียร์เรื่องของกูแล้วมึงเสนอหน้ามาเสือกทำไมวะ” “หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ นี่เป็นบ้าอะไรกัน!” เสียงของลิเดียไร้ซึ่งความหมาย พายุและฮิวโก้ฟาดหมัดนัวใส่กันไม่ยั้ง กูล้ม มึงก็ต้องล้ม กูโดนต่อย มึงเองก็ต้องโดนเหมือนกัน สภาพใบหน้าพังยับน้ำเย็นๆ ถึงถูกสาดเข้ามาด้วยน้ำมือของเบสท์ที่เพิ่งจะตามเข้ามา “นี่ทำบ้าอะไรกันวะ คนมองเยอะจะตายห่านี่ไม่อายกันบ้างหรือไง” ตาคมกริบมองกันอย่างฟาดฟัน และเสียงของลิเดียที่ทำให

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม