พายุแห่งความโกรธจบลง... นาถลดาซบหน้ากับหมอนร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจ... เควินมองมือของตนเองราวกับว่าเขาเป็นฆาตกร... เขารุนแรงกับหล่อนไม่ได้อ่อนโยนเหมือนทุกครั้ง บังคับใจหล่อนทั้งที่หล่อนต่อต้านไม่เต็มใจ หล่อนคงโกรธเกลียดเขาไปแล้ว ในขณะที่เขาทำเพราะความหึงหวงเพราะความกลัวว่าหล่อนจะนอกใจ ทั้งที่รู้ว่าหล่อนอยู่ในกำมือเขาไม่มีวันเบนเข็มไปหาคนอื่นได้แน่ๆ แต่เขาก็ทำแบบนั้นกับหล่อนด้วยอารมณ์ชั่ววูบ... และตอนนี้หล่อนคงจะมีแต่ความทรงจำที่เลวร้ายสำหรับเขา...
เควินลูบหน้าตัวเอง ลุกจากเตียงมาแต่งตัวเพราะไม่ต้องการอยู่ในสถานการณ์นี้...
“ฉันไม่อยากทำกับเธอแบบนี้หรอกนะ ถ้าไม่อยากให้เป็นแบบนี้ก็อย่าไปยุ่งกับคนอื่นอีก” เขาไม่วายสำทับก่อนออกมาจากห้องนั้น เควินเดินออกมาแล้วจึงมาหาคาร์ลที่ห้อง
คาร์ลเห็นหน้าเครียดๆ ของหลานชายเลยเอ่ยปากถามว่าทะเลาะกับนาถลดาหรือเปล่า คนแก่กว่ามองออกว่าเกิดอะไรขึ้นแม้ไม่ได้บอกสักคำ เข
