เควินกลับเข้ามาที่ห้อง... นาถลดาอาบน้ำเพิ่งเสร็จและกลับมานั่งทาครีมบนเตียง หญิงสาวยังอยู่ห้องของเขาไม่หนีกลับไปนอนห้องของตัวเองทำให้เควินใจเย็นลงมาก เห็นว่าหล่อนตาบวมๆ แล้วเขาก็รู้สึกผิดเล็กน้อย...
เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้หล่อนและจับบ่าหล่อนเอาไว้ เห็นได้ชัดว่าบ่าหล่อนเกร็งรับมือเขาโดยอัตโนมัติ... มันคงเป็นเหมือนอย่างที่คาร์ลบอก หากโกรธเกลียดมัวแต่จมอยู่กับความแค้น ก็คงมีแต่ผลเสีย... แค่เขาทำกับหล่อนวันนี้หล่อนยังกลัวเขา มันคงเป็นแผลในใจของหล่อน... เขาสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทำให้แผลมันกว้างไปกว่านี้ เพราะเขาจะรักษาแผลในใจของหล่อนที่เขาทำไว้ให้ปิดสนิทลง เหมือนที่หล่อนได้รักษาแผลในใจของเขาที่หล่อนสร้างไว้เมื่อสามปีก่อน ด้วยความน่ารักและว่านอนสอนง่ายของหล่อนเอง
“เจ็บไหม... ฉันขอโทษ” มือหนาๆ ไล้ไปที่ลำแขนกลมกลึงที่มีรอยมือของเขาบีบให้ช้ำแดง... เรือยกายหล่อนขาวจัดเป็นรอยง่าย บ่งบอกว่าเขาต้องรักแ
