เสียงรองเท้าส้นสูงดังกระทบพื้นอย่างมาดมั่น ทำให้ผู้คนภายในตึก Look Group ต่างหันมองเป็นตาเดียว ก่อนจะตกตะลึงกึ่งสงสัยเมื่อเห็นอดีตนางเอกสาวคนดังเมื่อสี่ปีก่อนเดินเฉิดฉายผ่านหน้าไป แม้จะสวมแว่นตากันแดดทรงโตปิดบังใบหน้าเกินครึ่ง แต่รอยยิ้มและริมฝีปากเย้ายวน บวกกับรูปร่างเซ็กซี่เป็นที่อิจฉาน่ามองของเจ้าตัวยากที่ใครจะลืมได้ง่ายๆ
“นั่นมันเวนิกาที่หายไปจากวงการเมื่อสี่ปีก่อนไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ นางตกกระป๋องไปตั้งนานแล้ว ถูกบอสรอนฉีกสัญญา แถมยังต้องชดใช้ค่าเสียหายบานตะไทเลย”
“แล้วนางมาทำอะไรที่นี่ล่ะ”
“คงจะซมซานกลับมาขอพึ่งบอสอีกนั่นแหละ ดาราก็แบบนี้ ทำอะไรผิดก็บีบน้ำตา ทำหน้าน่าสงสารเข้าไว้ เดี๋ยวก็ได้ดีเอง ยิ่งสวยๆ เซ็กซี่แบบนี้ด้วย ใช้เต้าไต่ได้ไม่ยากหรอก”
เวนิกาได้ยินเสียงผู้คนซุบซิบกันทุกคำ แต่เธอไม่แคร์ ภายนอกอาจจะพูดกันไปว่าเธอถูกปรินธรเฉดหัว แต่เธอรู้ดีว่าตัวเองต่างหากที่เป็นฝ่ายทิ้งเขา
