“ไม่ตลก หมอจะจริงจังกับสวยจริง ๆ เหรอ” เขาหันมามอง แล้วถอนหายใจยาว ๆ ใส่ฉัน
“ที่พูดมาทั้งหมด คงเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาสินะ ลูกพ่อ อย่าเอาแม่มาให้มากนะ มันจะลำบากในอนาคต”
แม่งอิหมอ! ฉันแค่ถามเพื่อความแน่ใจ!
“สวยถามให้แน่ใจเฉย ๆ แล้วนี่จะไปไหน!”
“ไม่บอก หนีไปแล้วยังจะถามมากอีก” เออ ผิดหมดตอนนี้ หายใจยังผิดเลยกู
“หมอ พูดจริงเหรอ” เขาถอนหายใจ แล้วตบไฟเลี้ยวจอดข้างถนนทันที
“ลงไปเลย รำคาญแล้ว” อิหมอ!
“ไม่ ไม่ลง จะแต่งงาน จะได้มีผัวเป็นตัวเป็นตนสักที” อิหมอกลอกตามองบน ก่อนจะอมยิ้มออกมา
“แรด”
“แรดแต่รักหมอนะ” นางนิ่งทันที... แล้วหันมามองฉันตาเป็นประกาย
“หืม... งั้นกลับไปเอากันที่ห้องดีกว่า...” วนเข้าแต่เรื่องบนเตียง ฉันไม่ทันปฏิเสธ... อิหมอก็รีบขับรถ ตรงดิ่งไปที่คอนโดนางเลย
ฉันที่อุ้มท้องสี่เดือน... กำลังเดินควงแขนเขาขึ้นห้อง ภาพมันเหมือนเดิมเด๊ะ ๆ ต่างแค่อีสวยมีลูกในท้อง
นี่ขนาดมีลูกนะ หม
