“อ้าว ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะแรด? ไม่เชื่อเหรอว่าฉันเป็นคนดี”
ฉันมองเขานิ่ง ๆ อยากรู้ว่าที่บอกว่าเป็นคนดี มันจริงไหม
“เออ ๆ ฉันมันคนกลาง ๆ ฮ่า ๆ เอาน่าแต่รักแรดน้อยนะ ๆ” อิ หมอเอาหน้าซุกนมฉัน ทั้งบีบ ทั้งเค้น และตอนนี้ก็เริ่มถกเสื้อฉันแล้ว...แหมอิหมอ
“หมอ อย่าบ่อยสงสารลูก” เขาเงยหน้ามองฉันทันที แถมยังทำคิ้วขมวด และทำหน้ามุ่ย
“ไม่สงสารฉันเหรอ…” ฉันกลอกตามองบน ของก็แทบไม่ได้ขายอยู่แล้ว อิหมอกวนตลอด
“พักก่อน ให้วันละครั้ง แต่ห้ามเบิ้ล สงสารลูก” หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นถึงกลับตาโต
“ตายเถอะ ฉันมันมนุษย์เบิ้ลนะเว้ย วันละสองยกกำลังดี”
“ไม่ได้หมอ เออนี่… สวยผ่าหรือคลอดธรรมชาติดี” เขาก้มมองท้องฉันแว๊บนึง ก่อนจะขยับตัวลงไปข้างล่าง
จับขาฉันแยกออกจากกัน!
“อิหมอ จะเอาอีกแล้วเหรอ!”
“ลามกนะแรด ฉันจะตรวจเชิงกรานให้ไง” อ้าวเหรอ โอ๊ยตาย! หมอเคนดันนิ้วเข้ามาแล้ว ฉันหลับตาปี๋ เมื่อนิ้วเขามันขยับยุกยิก ๆ
