บทที่27

2672 คำ

เช้าวันถัดมา... บนเตียงนอนสีขาวสภาพยับเยินที่ไม่ต่างจากการเพิ่งผ่านสมรภูมิรบมีสองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังหลับใหลอย่างสนิทเนื่องจากความอ่อนเพลียจากบทรักอันดุเดือดเมื่อคืนที่กว่าจะหยุดพักได้ก็เกือบรุ่งเช้าของอีกวัน.... จันทร์เจ้าพาทย์ “อื้อออออ อ๊ะ” ฉันเผลอครางออกมาด้วยความรู้สึกจุกที่ท้องน้อยเมื่อขยับจะพลิกตัวหันไปอีกข้าง จนต้องค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก พร้อมกับรู้สึกหนักๆ ที่หัวและปวดตุบๆ ขึ้นมา แต่พอฉันหันไปอีกข้างก็เห็นรามสูรยังหลับสนิทอยู่ที่อีกฝั่ง ฉันจึงค่อยๆ ยันตัวเองลุกขึ้นจากที่นอนพร้อมกับก้าวลงจากเตียง... กึก!! “อ๊ะ” ฉันหยุดเท้าลงทันทีที่ไม่สามารถก้าวต่อไปได้พร้อมกับมีความรู้สึกเจ็บแสบที่ข้อมือข้างซ้ายที่ยังอยู่ในผ้าห่ม ด้วยความสงสัยฉันก็เลยรีบเปิดผ้าห่มดูว่ามีอะไรหรือเปล่า แต่สิ่งที่ฉันได้เห็นก็ทำเอาฉันต้องเบิกตาโตด้วยความตกใจจนแทบช็อก! “ไง ตื่นแต่เช้าแสดงว่ายังมีแรงเหลื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม