“ต้องขอโทษด้วยที่ไม่สามารถเปิดเผยได้จริงๆ” เจ้าหล่อนหัวเราะพลางหยิบเบียร์กระป๋องมาเปิดซดโดยไม่รู้ตัว ชายหนุ่มมองแล้วยิ้มๆ แต่ไม่ทักท้วง กลับหาเรื่องมาพูดต่อ เพื่อดึงความสนใจของเธอ
“หรือไม่ก็อาละวาด พูดคำหยาบ”
“ไม่ใช่ค่ะ”
เขาจ้องเธอเขม็ง “ไม่ใช่ว่าผมทายถูกแล้ว แต่คุณไม่ยอมรับนะ”
“ฉันไม่ใช่คนขี้โกงหรอกน่า”
“แล้วคุณเป็นคนยังไง?”
เขาอยากรู้คำตอบจริงๆ เธอเป็นคนยังไง ไม่ใช่คำตอบจากหญิงสาวที่เพิ่งซดเบียร์หมดไปหนึ่งกระป๋อง จนแก้มและจมูกแดงก่ำ สายตาฉ่ำหวาน และมองเขาด้วยแววตาแปลกๆ
“ฉันจะแต่งงานกับคุณค่ะ งานแต่งเล็กๆของฉันจะเต็มไปด้วยดอกไม้ รอยยิ้ม ความอบอุ่น”
ชายหนุ่มวางกระป๋องเบียร์ลง แล้วจ้องมองหญิงสาวหน้านิ่ง
“ผมคงไม่ต้องทายแล้ว”
“เจ้าบ่าวของฉันเป็นคนใจดี น่ารัก เข้ากับแม่ฉันได้” แววตาสดใสเต็มไปด้วยความหวังทำให้เขาต้องมองเธอแบบไม่คลาดสายตา “และที่สำคัญ เขารักฉันมาก มากจนบรรยายออกมาเป็นค
