[Talk Sun]
จู่ๆรินก็เอาของที่ผมซื้อมาให้ลูกโยนทิ้งจนหมด ผมรีบไปห้ามเธอไว้
"ทีหลังไม่ต้องสะเออะซื้ออะไรมาให้ รินไม่ต้องการ!!"
คำพูดที่เปล่งออกมาจากปากของรินทำเอาคนฟังอย่างผมถึงกับน้ำตาตกในเลยจริงๆ หน้าผมชาไปทั้งหน้าราวกับว่ามีคนเอาอะไรมาฟาดลงที่หน้าผมแรงๆ
"ขะ ของพวกนี้กูตั้งใจซื้อมาให้ลูกนะริน"
รินมองหน้าผมแววตาที่เธอมองผมมันว่างเปล่า แค่แววตาที่รินมองผมมันก็ทำให้ผมเจ็บโดยที่เธอไม่ต้องพูดอะไรเลย
"เอาของพวกนี้ไปให้ลูกเมียพี่ที่ไทยเถอะ"
"...."
"จำได้รึป่าวว่าพี่เคยไล่รินยังไง เจ็บไหมละ แค่นี้มันยังไม่ได้ครึ่งที่รินเจ็บเลยด้วยซ้ำ"
"กูขอโทษ...ฮึก"
ผมนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าริน ผมก้มหน้า น้ำตาของลูกผู้ชายอย่างผมไหลออกมาแบบไม่อายแอมกับรินที่กำลังยืนมองผมอยู่เลย
"ไสหัวกลับไทยไปสะ อย่าให้รินต้องหมดความอดทน ไม่งั้นพี่จะไม่มีวันเห็นหน้ารินกับลูกอีก"
"ริน ยะ...อย่าไล่กูได้ไหม...ฮึก"
