"แล้วมึงจะไปอยู่ที่ไหนริน ท้องก็โตจนจะคลอดอยู่แล้ว"
"กูไม่อยากเจอหน้าพี่ซันอีกแล้วจริงๆ" ฉันพูดบอกแอมสีหน้าจริงจัง
ฉันอยากจะหนีพี่ซันไปให้มันไกลๆ หนีไปในที่ที่พี่ซันไม่มีทางหาฉันกับลูกเจอ
"อย่าเครียดสิริน มึงเครียดลูกก็จะเครียดไปด้วยนะ"
"...."
"การหนีมันไม่ใช่การแก้ปัญหานะริน การแก้ปัญหาคือมึงต้องเผชิญหน้ากับมัน"
"...."
"ยังไงพี่ซันก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของลูกในท้องมึงนะ"
"แต่พี่ซันทำผู้หญิงคนอื่นท้อง เพราะฉะนั้นลูกกู กูเลี้ยงเองได้แอม"
"กูรู้มึงเลี้ยงเองได้ แต่มึงคิดหรอว่าพี่ซันจะยอม"
"...."
"เรื่องพี่ซันทำผู้หญิงท้อง มึงก็อย่าพึ่งปักใจเชื่อเลย มึงเองก็เคยโดนมองว่าผิดทั้งๆที่ไม่ได้ผิดอะไรไม่ใช่หรอ"
"แต่กู...."
"จะเป็นแม่คนอยู่แล้วนะริน เลิกคิดหนีปัญหาเหมือนเด็กได้แล้ว"
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ โอเค ฉันไม่หนีไปไหนก็ได้ แต่คนที่จะต้องไปคือพี่ซัน
เพร้ง! เสียงของแตก
"เสีย
