ความลับไม่เป็นความลับ

1454 คำ

- 11:20 น. - ดินแดนที่นอนอยู่บนโซฟาตื่นขึ้นเพราะแสงแดดในเวลาใกล้เที่ยงสาดส่องมาแยงตาเขาจนนอนต่อไม่ได้ทั้งที่ความเป็นจริงเขาสุดแสนจะง่วง ร่างหนาลุกขึ้นนั่งก่อนจะสะบัดใบหน้าไล่อาการงัวเงียออกไปตาคมมองไปยังน้ำมนต์ที่นั่งนิ่งอยู่บนเตียง กรที่มาเยี่ยมน้องตั้งแต่เช้าก็กลับไปทำงานแล้ว หมอธันมาตรวจน้ำมนต์เดินเข้าเดินออกในห้องพักไปหลายรอบแต่ดินแดนก็ยังหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับใคร “ พี่ดินแดนไปนอนต่อในห้องพักญาติก็ได้นะคะ ” น้ำมนต์เอ่ยบอก ดินแดนก็นิ่งไปทันทีและนึกไปว่าทำไมเขาไม่ไปนอนในห้องพักญาติจะมานอนเหนื่อยที่โซฟาทำไมวะ “ ถ้าไม่นอนไปล้างหน้าสิค่ะ น้ำมนต์สั่งข้าวมาให้แล้ว ” นิ้วเรียวชี้ไปยังถุงอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ พรึบ! ร่างหนายืนขึ้นเต็มความสูงก่อนจะหยิบเสื้อยืดราคาแพงของตัวเองที่แขวนอยู่เดินเข้าห้องน้ำไปโดยที่เขาไม่พูดอะไรกับน้ำมนต์เลยสักคำทั้งที่คนป่วยอุสาห์สั่งข้าวมาให้เพราะกล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม