ธีร์ธัชยืนอยู่ด้านหลังหน้าต่างของห้องนั้น เขาเห็นทุกอย่างแต่ก็พูดอะไรไม่ได้ หัวใจเขากำลังเต้นระรัวเหมือนจะระเบิดออกมาทุกวินาทีแล้วในตอนนี้ อัยวานั่งลงและมีลูกสาวซุกตัวลงข้าง ๆ แล้วเอนศีรษะเล็ก ๆ ซบลงบนตักที่แสนอบอุ่นของเธอ เหมือนมันเป็นที่ของเด็กหญิงอิงฟ้า เหมือนหัวใจรู้ว่าตรงนั้นคือที่ที่มันควรอยู่ตั้งแต่ต้น แต่ไม่เคยเกิดขึ้นจริง ๆเพราะเขาพรากทุกความอบอุ่นมาจากลูกสาวด้วยมือของตัวเอง
ธีร์ธัชมองภาพตรงหน้าและเขาเข้าใจเลยว่าบางอย่างในโลกใบนี้ความรู้สึกความผูกพัน สายใยบาง ๆ มันก็คงสื่อสารถึงกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ
อัยวาลูบหัวหนูน้อยเบา ๆ เหมือนเธอกลัวจะทำให้เด็กคนนั้นบาดเจ็บ แต่เธอไม่รู้เลยว่าเด็กคนนี้คือลูกของเธอเอง เด็กที่อยู่ในท้องเธอเก้าเดือนเต็ม เด็กที่ร้องไห้เสียงดังในวันนั้นก่อนที่ดวงตาเธอจะมืดบอด โดยไม่มีมือของแม่คนนี้โอบกอดเลยแม้แต่นาทีเดียว
เขารู้ความจริงทั้งหมด แต่ตอนนี้เขาทำได้เพ
