“ปล่อยนะ!” เมรีญาตั้งสติได้ก็เอาแต่ทุบตีชายหนุ่มให้ปล่อยเธอจากพันธนาการ แต่มีหรือที่คนร่างยักษ์จะสะเทือน สักนิดก็ไม่มี หนำซ้ำยังเรียกรอยยิ้มให้ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาได้ยกใหญ่
“ทำไมไม่เห็นเหมือนคืนนั้นเลยล่ะ อย่าบอกนะว่าห่างผมไปแค่อาทิตย์เดียว คุณลืมไปหมดแล้ว” เวทัสพูดพร้อมกับทำท่าจะก้มจูบเมรีญาอีกรอบ แต่คราวนี้ เธอไหวตัวทัน รีบเม้มปากและก้มหน้าหลบจุมพิตจากหมอหื่นทันที
“พอได้แล้วค่ะ ไหนคุณบอกว่าตอนนี้อยู่ในเวลางานไง แล้วทำไมมาพูดนอกเรื่องแบบนี้ล่ะคะ เกิดมา ฉันไม่เคยเห็นหมอลักษณะแบบคุณมาก่อน เห็นสายตาก็รู้สึกถึงการถูกคุกคามทางเพศยังไม่รู้” เมรีญารีบพูดออกไป หวังว่าจะเตือนสติชายหนุ่มได้บ้างว่าตอนนี้เขาอยู่ใน ‘หน้าที่’ ควรลดความหื่นกามลงบ้าง!
เวทัสหัวเราะ แม่กระต่ายน้อยในอ้อมแขนช่างวาจาเหลือร้ายนัก แต่แค่นี้ไม่ได้ทำให้คนหน้ามึนต่อทุกสิ่งอย่างเขาสะดุ้งสะเทือนแม้แต่น้อย
“ก็บอกแล้วไงว่าผมกำ
