“เป็นไงจ๊ะ เลือกได้หรือยังอวี้เหมย”
จางหลินหลินนั่งลงข้างน้องสะใภ้ มองดูแบบเสื้อที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างสนใจ
“เลือกได้แล้วค่ะ ฉันชอบแบบนี้ค่ะ ดูเรียบๆแต่หรูหรา กระโปรงไม่พองฟูเกินไป”
เฉินอวี้เหมยส่งแบบชุดแต่งงานที่เธอเลือกให้จางหลินหลินดู ชุดที่เลือกเป็นแบบเกาะอก มีผ้าลูกไม้ทำเป็นคอปกตั้งขึ้นสูงประดับมุกเล็กน้อยดูหรูหรา ตัวกระโปรงจับจีบเข้ารูปปล่อยชายด้านหลังยาวระพื้น ด้านหน้าแหวกเล็กน้อยให้เดินสะดวก ไม่โป่งพองเหมือนสุมไก่อย่างที่เคยเห็นเจ้าสาวหลายคนนิยมสวมกัน ดูเหมือนชุดราตรีมากกว่าชุดแต่งงาน
“สวยมากจ้ะอวี้เหมย พี่ว่าน่าจะเหมาะกับอวี้เหมย แล้วเพื่อนเจ้าสาวล่ะหาแบบชุดได้หรือยัง”
จางหลินหลินหันไปถามม่านไหมที่ยังเปิดดูแบบเสื้ออยู่
“ไหมชอบทุกชุดเลยค่ะเลือกไม่ถูก พี่หลินหลินเลือกให้หน่อยสิคะ ว่าไหมควรใส่ชุดแบบไหนดีค่ะ”
ม่านไหมโยนภาระให้จางหลินหลินเป็นคนเลือกให้ เธอไม่ถนัดการเลือกเสื้อผ้
