MY MAFIA. 6

1445 คำ
MY MAFIA. 6 "อ๋อ สงสัยจะแยกไม่ออกจริงๆ สินะ เพราะเหี้-อย่างนายคงจะหิวจนตายลาย!" หิวไม่เลือกเวลา ไม่รู้จักกาลเทศะ เราไม่เคยรู้จักกันแล้วมาทำกิริยาแบบนั้นใส่กัน ถ้าไม่ให้เรียกเหี้ยแล้วจะเรียกอะไร "มันจะมากไปแล้วนะ!" "ทำไม! มีปัญหาอะไร!?" ฉันเชิดหน้าขึ้นแล้วตอบกลับเขาไปอย่างไม่เกรงกลัว บอกเลยว่าพอฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร มันยิ่งทำให้ฉันเจ็บใจและเกลียดเขามากขึ้นไปอีก และมันทำให้ฉันแทบจะลืมการกระทำแย่ๆ เมื่อสักครู่ของเขาไปเลย ไอ้หน้าตาหล่อมันก็หล่ออยู่หรอก หล่อมากๆเลยด้วย แต่นิสัยเสียของเขามันเลยทำให้ความหล่อที่เขามีกลายเป็นศูนย์ไปเลย "เธออยากมีปัญหากับฉันมากนักใช่มั้ย" พูดจบเขาก็นั่งลงแล้วยื่นมือมาบีบแก้มฉันทันที จนฉันต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ "โอ้ย!" "ฉันอุตส่าห์จะปล่อยเธอไปแล้วเชียว แต่ก็ช่วยไม่ได้นะ ในเมื่อเธอมาแส่หาเรื่องเอง" "ปล่อยฉันนะ...ไอ้เหี้ย!" ฉันมองเขาตาขวางก่อนจะพูดขึ้นพร้อมกับด่าเขาไปอย่างไม่ยอม ถึงแม้จะโดนเขาบีบแก้มอยู่แต่ฉันก็ไม่ได้เกรงกลัวใดๆ จะบอกว่าไม่กลัวเลยก็ไม่ใช่ ฉันกลัวค่ะแต่ต้องทำใจดีสู้เสือเข้าไว้ ไม่สิต้องบอกว่าใจดีสู้เหี้ยถึงจะถูก และต้องยอมรับเลยว่าสายตาเขาที่มองฉัน มันแทบจะกินเลือดกินเนื้อฉันได้เลย "หึ! ปล่อยแน่ เพราะคนอย่างเธอฉันไม่เก็บไว้กินนานหรอก!" เขาพูดพร้อมกับใช้สายตามองฉันตั้งแต่หัวจดเท้าด้วยสายตาหยาบโลน มันเดาได้ไม่ยากเลยว่าที่เขามองเขาหมายถึงอะไร "ไอ้เลว!!" ฉันด่าเขาออกไปอีกครั้งอย่างสุดจะทน "ฉันเลวได้มากกว่าที่เธอคิดอีก...อย่ามาปากดีกับฉัน ถ้าไม่อยากเจ็บตัว" เขากัดฟันพูดขึ้นมาอย่างข่มอารมณ์ ก่อนจะผลักฉันด้วยมือที่บีบแก้มฉันไว้ จนฉันหน้าหันไปอีกทางอย่างช่วยไม่ได้... "อ๊ะ!" แต่อย่าคิดว่าคนอย่างฉันจะยอมให้ใครมาทำร้ายตัวเองแล้วไม่ตอบโต้ ในจังหวะที่ฉันคิดว่าเขาน่าจะเผลอ ฉันก็รีบถอดรองเท้าอีกข้างออกเพื่อจะฟาดใส่หัวเขาอีกครั้ง หมับ! "คิดจะทำร้ายฉันซ้ำสอง...ไม่รู้เหรอว่ามันคือการคิดสั้น!?" เขาจับมือฉันที่ถือรองเท้าและกำลังจะฟาดหัวเขาได้ ก่อนจะเหยียดยิ้มร้ายๆ ที่มุมปากแล้วพูดออกมาด้วยเสียงนิ่งๆ แต่โคตรดุดัน! "ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้บ้า!" ฉันพูดและพยายามบิดมือออกจากมือเขาที่จับมืนฉันไว้แน่นและแรง! "คิดว่าฉันจะปล่อยให้เธอมาทำร้ายฉันอีกเป็นรอบที่สามงั้นเหรอ" "ปล่อย! ถ้าฉันหลุดออกไปได้ศพนายไม่สวยแน่!" "หึๆ ขู่ฉัน?" "ไม่ได้ขู่ ฉันทำจริง!" "งั้นก็น่าเสียดายหน่อยนะ เพราะเธอคงไม่มีโอกาสหลุดออกไปจากฉันได้ง่ายๆ หึ!" พูดจบเขาก็อุ้มฉันขึ้นพาดบ่าทันทีโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว และพอตั้งสติได้ฉันก็โวยวาย ทั้งทุบตีหลังเขาไปแบบรัวๆ แรงมีเท่าไหร่ใส่ไปให้หมด หากแต่มันก็ไม่เป็นผล "ไอ้เหี้ย! ไอ้เลว! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! นายจะพาฉันไปไหน ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่า! ไอ้ผู้ชายคนนี้มันทำร้ายฉัน!!" ฉันพยายามตระโกนร้องให้คนช่วย แต่ก็เหมือนจะเปล่าประโยชน์เพราะเด็กสนามที่อยู่แถวนั้น ทำได้แค่มองแต่ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยสักคน กลัวอะไรกันวะ!? "จิ๊!!" เขาไม่สนใจที่จะตอบคำถามของฉัน เอาแต่มุ่งเดินไปข้างหน้าอย่างเดียว และฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาจะพาฉันไปไหน แต่แน่นอนว่าไม่ได้พากลับไปที่ห้องที่มีเพื่อนๆ อยู่แน่นอน และระหว่างทางที่เขาพาฉันเดินมา ฉันก็แหกปากร้องมาทั้งทาง ทั้งทุบหลังเขา ทึ้งหัว ใช้เท้าถีบทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่ได้มีวี่แววว่าจะสะทกสะท้านอะไรเลย เพียงแต่ส่งเสียงจิ๊ออกมาอย่างรำคาญก็แค่นั้น "ไอ้บ้า! คอยดูฉันจะไปแจ้งตำรวจให้มาจับนาย!" มาทำแบบนี้กับฉันแล้วอย่าคิดว่าจะได้ตายดี "เงียบ! เลิกแหกปากสักที รำคาญ" เขาพาฉันเดินมายังรถหรูคันหนึ่งที่มีคนเปิดประตูรออยู่ จากนั้นเขาก็ตะคอกใส่ฉันเสียงดังอย่างหงุดหงิด "ไม่อยากให้แหกปากก็ปล่อยสิวะ ไอ้เหี้ยย กรี๊ดดดดดด!!" และฉันก็ต้องกรี๊ดออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อเขาผลักฉันให้เข้ามานั่งในรถโดยที่ฉันไม่ได้เต็มใจและไม่ทันตั้งตัว "หนวกหู...ไอ้หยางออกรถ!" "ครับนาย..." พอเขาพูดจบ คนที่ชื่อหยางอะไรนั้นก็ขับรถออกไปตามคำสั่งเขาทันที "ปะ...!!" "เงียบ!! ถ้าไม่เงียบฉันจะทำให้เธอร้องไม่ได้อีกต่อไป" เขารีบชี้หน้าขู่ฉันเมื่อเห็นฉันกำลังจะเปิดปากโวยวายอีกครั้ง และมันทำให้ฉันต้องยอมเงียบ เพราะตอนนี้ไม่ได้อยู่ในที่สาธารณะแบบตอนนั้นแล้ว และบางทีถ้าฉันไม่เชื่อฟังเขาอาจจะฆ่าฉันทิ้งแบบเงียบๆ ก็เป็นได้ เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันก็เลยจะขอเซฟตัวเองไว้ก่อน ถ้ามีโอกาสเมื่อไหร่บอกเลยว่าฉันจะเอาเรื่องเขาให้ถึงที่สุด... Vegus talk. [ฮัลโหล ไอ้สัสกัส! ไอ้ต้นหอมอยู่กับมึงใช่ปะ!?] ไอ้ทราฟฟิคถามผมขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ดูร้อนรนทันทีที่ผมกดรับสายของมัน "เออ อยู่กับกู" ผมเหลือบตาไปมองผู้หญิงที่นั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ข้างๆ แล้วตอบคำถามไอ้ทราฟไปนิ่งๆ และพอยัยต้นหอมได้ยินผมพูด เธอก็มีแววตาตื่นแล้วแหกปากออกมาอีกทันที "ช่วยด้วยย! ไอ้เลวนี่มันจับตัวฉันมา ช่วยด้วยค่า!!" "หุบปาก!" ผมหันไปตะคอกใส่ยัยนั่นเสียงดัง เมื่อเธอแหกปากขึ้นมาอีกครั้ง ผู้หญิงบ้าอะไรเสียงโคตรแหลม แล้วก็โคตรปากดีอีกด้วย [ไอ้กัส!? มึงจะทำอะไรเพื่อนกูวะ พากลับมาส่งเดี๋ยวนี้เลยนะโว้ย] ไอ้ทราฟพูดขึ้นมาอย่างร้อนรนทันทีที่ได้ยินเสียงของยัยนั่น "หึ! ช่วยไม่ได้ว่ะ เพื่อนมึงแม่งอยากมาอวดดีกับกูก่อนเอง" ผมพูดกลับไปเสียงนิ่งๆ ไม่ได้มีท่าทีตื่นตระหนกกับอาการร้อนรนของไอ้ทราฟ [ไอ้กัส ยัยนั่นเป็นเพื่อนกู] มันเริ่มใช้น้ำเสียงที่แข็งขึ้นในการคุยกับผมเพื่อสื่อให้ผมรู้ว่ามันจริงจัง "เออกูรู้" ผมรู้ว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของมัน รวมถึงไอ้เจ้าขุน กับไอ้พัตเตอร์ด้วย [แล้วก็เป็นพี่สาวของไอ้วินเซนต์...] แถมยังพ่วงตำแหน่งพี่สาวของไอ้วินเซนต์อีก... เพราะแบบนี้ไง ผมเลยเลือกที่จะไม่สนใจเธอตั้งแต่แรก ตั้งแต่ที่เธอเดินมาชนผมอยู่หน้าห้องน้ำ แต่เธอกลับรนหาที่อยากจะลองดีกับผมเอง และสิ่งที่ทำให้ผมปล่อยผ่านไปไม่ได้เลยก็คือ...เธอโยนรองเท้าใส่หัวผม ซึ่งมันคือการหยามผมมาก เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงได้มาทำแบบนี้กับผมได้ และอีกอย่างผมไม่ใช่คนดีที่จะยอมให้ใครมาทำอะไรผมได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้หญิง [ไอ้กัส ถือว่ากูขอ...เฮีย! ผมขอคุยหน่อย] ไอ้ทราฟฟิคพูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง ก่อนที่ไอ้วินเซนต์มันจะมาคุยกับผมแทน [เฮีย ถ้าเฮียยังเห็นผมเป็นน้องอยู่ อย่าทำอะไรพี่สาวผม...] "..." [ถือว่าผมขอ...] ผมเหลือบตาไปมองยัยนั่นที่ยังนั่งขึงตาใส่ผมอยู่อีกครั้งพลางนึกกลับไปยังตอนที่คุยกับไอ้วินเซนต์ก่อนที่ผมกับมันจะแข่งรถกัน จากนั้นสักพักผมก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วพูดขึ้น... "เออ กูจะไม่ทำอะไรพี่สาวมึง" Vegus talk end. 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม