ณัฐรวีหยัดกายตอบสนองทุกจังหวะกดคลึงสัมผัส ใบหน้าคมเข้มเลื่อนลงประทับจุมพิตทั่วเรือนกายสาวอย่างเอาใจใส่
“อืม” เสียงหวานบอกถึงอารมณ์หวามที่เขาหยิบยื่นให้ด้วยความรัญจวนใจ
“เจ้าน่ารักเหลือเกินหนูนิ่ม” เขาผงกศีรษะขึ้นมองใบหน้าสวยหวานที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์เสน่หาดวงตาพราวระยับ
ณัฐรวียิ่งหน้าแดงมากขึ้นในคำชมนั้น แม้จะขัดเขินแต่ยกกายตอบสนองเขาทุกบทรัก เขากดริมฝีปากหนาที่ขมับชื้นเหงื่อของหญิงสาว เรือนร่างสาวสั่นคลอนตามแรงรักที่ยังโหมกระหน่ำมากขึ้น อุ้งมือใหญ่รั้งร่างของหญิงสาวเอาไว้ให้นั่งทาบทับบนเรือนกายหนุ่ม คล้องแขนกลมกลึงบนไหล่แกร่งกล้า โยกกายตามมือใหญ่ที่รั้งสะโพกผายงอนงามเพื่อขยับ
ทั้งสองสบตากันลึกซึ้ง มือแกร่งทำหน้าที่ลูบไล้แผ่นหลังเนียนระหว่างที่หยัดกายสอดแทรกกับร่างสาวที่ทิ้งกายลงมาตามแรงโน้มถ่วงของโลก ส่วนมือนุ่มนิ่มของณัฐรวีโอบกอดรอบคอเขาแน่นไม่คลาย
“ข้าจะพาเจ้าเดินชมสวนดอกไม้” ร่างสูงสง
