เดี๋ยวจะทำให้ยอม เห็นหน้าตางอนๆ นั้นก็อยากจับปล้ำนัก จับปล้ำไปพลางขอแต่งงานไปพลางคงตื่นเต้นดี
“ไม่ยอม ฉันจับปล้ำนะ”
ซินนี่แกล้งเป็นสะบัดแขนออกห่าง ไม่ยินยอมง่ายๆ
เอกภาพไม่ยอมแพ้หรือท้อถอยเอาง่ายๆ ขอเมียแต่งงานถึงจะยากแต่คงไม่ยากเกินความสามารถนักวิทยาศาสตร์แบบเขาที่ต้องอดทนค้นคว้าทดลองอยู่ตลอดเวลา
“แต่งงานกันนะ” เอกภาพกอดรัดทางด้านหลังซุกใบหน้าที่ไหล่มนอย่างออดอ้อน
“ไม่แต่ง” ซินนี่ใจแข็งไม่ยอมง่ายๆ ความจริงไม่ใช่อะไรหรอก แค่อยากยั่วเขา หากเขาจะจับปล้ำก็ไม่เห็นจะแปลก เพียงนึกหน้าก็แดงในความคิดของตัวเอง
“ไม่ยอม จับปล้ำดีกว่า” เอกภาพกอดรัดร่างของหญิงสาวแนบอก รั้งเธอลงบนเตียงกว้าง ทั้งสองมองสบตากันนิ่งนานถ่ายทอดสายสัมพันธ์แห่งรักลึกซึ้งที่ล้นหัวใจให้แก่กัน มีเพียงปากเท่านั้นที่ยังแข็งไม่ยอมเขาง่ายๆ
“ไม่เห็นจะกลัว” อาการท้าทายทำให้เขามันเขี้ยวซุกไซ้ซอกคอขาวผ่องเพื่อกลั่นแกล้ง ซินนี่เปิดซ
