“ซินนี่เอากาแฟกับของว่างมาให้ค่ะ”
“ขอบใจ” เอกภาพพยายามปรับเสียงให้มั่นคงที่สุด คิดอะไรขึ้นมาได้ จึงเปิดลิ้นชักหยิบเงินส่งให้หญิงสาวจำนวนหนึ่ง
“อะไรคะ” ซินนี่มองสิ่งที่เขาให้ด้วยความงุนงงสงสัย
“รับไปสิ” ซินนี่รับเงินจากเขา คำนวณว่ามันมีความหมายยังไง จึงรู้ว่าเป็นอัตราแลกเปลี่ยนของมนุษย์เวลาแลกซื้อสินค้า
“ให้ซินนี่ทำไม” หญิงสาวถามด้วยความไม่เข้าใจ เธอคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้กระดาษพวกนี้ในการดำรงชีวิตบนโลกมนุษย์สักนิด
“ให้เอาไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ วันก่อนรู้สึกว่ามันจะตัวใหญ่กว่านี้ ทำไมยิ่งซักยิ่งหด” เขามองเสื้อยืดตัวน้อยที่รัดรูปร่างของซินนี่แล้วต้องส่ายหน้า แถมด้วยกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลำคอ
“ส่วนกางเกงมันยาวกว่านี้หากฉันจำไม่ผิด ผงซักฟอกมันทำให้ผ้าหดขนาดนี้เลยเหรอ” เขาประชดเสียงขรึม ที่นี้พอก้มมองเรียวขาแล้วถึงกับใจสั่น
“ค่ะ เดี๋ยวจะออกไปซื้อตอนนี้เลยค่ะ” ซินนี่รับคำ หมุนร่างเตรียมออกจากห
