“อย่าเสียงดังสิคะคุณน้อง” วิภาเอ็ดปานวาดให้เบาๆ
“ค่ะๆ” ปานวาดรับคำด้วยสีหน้าไม่ค่อยอยากจะเชื่อเหมือนเดิม
“แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปล่ะ” กานดาถามวิภาที่ดูมั่นอกมั่นใจเสียนักหนาว่าซินนี่เป็นผี
“ฉันว่าจะต้องจัดการปราบผี ตอนนี้อะตอมต้องโดนผีซินนี่นั่นร่ายมนตร์คาถาใส่แน่เลย”
“เหรอคะ” ปานวาดยิ้มแหยๆ รวมถึงคนอื่นๆ แอบมองหน้ากันด้วยความตลกขบขัน
“นี่ไม่เชื่อกันเลยใช่ไหม” วิภาเห็นสีหน้าของทุกคนก็ให้หงุดหงิดรอบสอง หลังจากที่สามีไม่เชื่อ วางโทรศัพท์ใส่หูมาแล้วครั้งหนึ่ง แถมสาวใช้ที่บ้านยังทำหน้างุนงงหาว่าเธอสติไม่สมประกอบอีก
“เชื่อจ้ะ แต่แหม... ฉันเห็นแม่ซินนี่อะไรของพ่ออะตอมออกจะควงกับนายจ้างไปไหนต่อไหน แถมผีสางที่ไหนปรากฏกายตอนกลางวันได้” คำพูดของนารีทำให้วิภาควันแทบออกหู
“นี่ๆ ยัยนารี ปากเหรอนั่น ยัยผีสาวนั่นไม่ใช่ของอะตอมสักหน่อย”
“แต่ฉันเห็นด้วยกับนารีนะวิภา ผีที่ไหนจะมาให้เห็นตอนกลางวัน” ด
