“เป็นยังไงบ้างคะ” ปานวาดยอมกลับไปก็จริง แต่เธอแค่ถอยไปตั้งหลัก หากยังอยู่ วิภาคงหาทางให้ออกจากบ้านของเอกภาพจนได้
“ไม่เป็นอะไรแล้วครับ ขอบคุณมากนะครับ รบกวนคุณแย่เลย” เอกภาพรับของจากปานวาดมาถือเอาไว้
“แหม รบกงรบกวนอะไรกันคะ คนบ้านใกล้เรือนเคียงกัน ปานเบื่อๆ ค่ะ ว่าจะมาฝากท้องที่นี่ด้วยคน” เธอเข้าเรื่องทันที แต่น้ำเสียงที่พูดออกมาทำเป็นเกรงอกเกรงใจเสียเหลือเกิน
“ยินดีครับ ซินนี่กำลังทำอาหารอยู่ รออีกครู่นะครับ นั่งคุยกันก่อนแล้วกัน”
“ค่ะ ขอบคุณคุณอะตอมจริงๆ เลยค่ะ ที่บ้านมีคนทำอาหารอร่อยๆ น่าอิจฉาจังเลยนะคะ” ปานวาดแอบอิจฉาลึกๆ
“ไม่หรอกครับ แต่โชคดีที่ซินนี่ทำอาหารเก่งนะครับ ที่สำคัญ ผมอยากเลี้ยงขอโทษคุณด้วยที่วันก่อนทำให้คุณต้องมาเจ็บตัวที่บ้าน”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณอะตอมไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ ปานบอกว่าไม่ถือโทษโกรธจริงๆ ค่ะ”
แขกไม่ได้รับเชิญทำให้ซินนี่ไม่ชอบใจยิ่งนัก ยิ่งเห็นปานวาด
