“คุณอะตอม ปานไม่ได้ตั้งใจนะคะ” ปานวาดตกใจก้มมองมือของตัวเอง
เอกภาพขยับแว่นลุกขึ้นด้วยความมึนงงที่โดนผลัก
“เมื่อกี้เหมือนมีคนผลักปานเลยค่ะ” ปานวาดหันไปหาเด็กสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ แต่ด้วยความเกรงใจเอกภาพ เธอจึงไม่กล้าเอ่ยปรักปรำเด็กๆ ทั้งสอง
เอกภาพอ่านสายตาของปานวาดออก เขารีบกล่าวปกป้องหลาน เพราะเขายืนอยู่จึงเห็นว่าลูกโป่งกับปิงปองไม่ได้ทำเช่นนั้น
“คุณปานคงลื่นหกล้มนะครับ” เอกภาพเข้าไปช่วยพยุงปานวาดอีกครั้ง ครั้งนี้ซินนี่แอบร่ายมนตร์ให้เป้ากางเกงของหญิงสาวขาด
“อุ๊ย ว้าย!” ลูกโป่งกับปิงปองปิดตาพร้อมกัน พอปานวาดเหลือบมองเป้ากางเกงของตัวเอง ต้องกรีดร้องลั่นบ้าน เอกภาพเอามือปิดหูแทบไม่ทัน เบนหน้าไปทางอื่นเมื่อเห็นหญิงสาวหน้าแดงก่ำ กำลังกรีดร้องไม่หยุดและวิ่งหนีออกจากบ้านไป
“ฉันรู้นะว่าเป็นฝีมือของเธอ”
เมื่อหลานๆ ขึ้นห้องไปอาบน้ำแล้ว เอกภาพเดินตามแม่บ้านสาวขึ้นมาบนห้อง เขาถือวิสาสะผลักปร
