น้ำตาล Talk
หลังจากที่กลับจากทานอาหารกับคุณธานินทร์ ฉันก็ไม่ได้อะไรกับเขาอีก หมายถึง ไม่ได้นัดเจอกันต่อ พอทะเลาะกับนายหัวไปแล้วฉันก็ไม่อยากพูดอะไรกับใครอีกเลย เหนื่อย ไม่อยากพูด อยู่ๆ ก็กลายเป็นคนเงียบแบบไร้สาเหตุขึ้นมา
ทำไมล่ะ ฉันแค่อยากมีใครสักคนที่เข้าใจฉันจริงๆ บ้าง ไม่ใช่คนที่บอกว่าเข้าใจ แต่ยังมองว่าฉันเป็นเด็ก และสุดท้ายฉันก็ไม่รู้เรื่องอะไร เพียงเพราะฉันคือเด็กในสายตาของพวกเขา
เหมือนจะเป็นคนที่เข้าใจ แต่สุดท้ายก็กลายเป็นคนที่ไม่เข้าใจเลยสักนิด
"ลุงคะ อย่าเพิ่งนอนนะคะ เดี๋ยวหนูจะวานให้ไปส่งที่คลับหน่อย" คุยกับลุงขับรถ
"ให้ผมไปส่ง แล้วคุณหนูจะกลับยังไงครับ? "
"ก็คงแท็กซี่มั้งคะ" พูดพร้อมกับถอนหายใจนิดๆ
"เดี๋ยวผมรอรับกลับครับ ดึกไม่เป็นไร"
"ลำบากลุงนะคะ"
"คุณหนูอย่ากลับเองเลยครับ มันอันตราย ให้ผมรอรับกลับก็ได้ ถ้าดึกเดี๋ยวผมหลับในรถรอเอา"
"เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ ขอบคุณน
