สองสัปดาห์ต่อมา...
เพราะยังคาใจเรื่องที่คุยกับธนบดีที่ผับเมื่อคราก่อน กลับขึ้นมาเชียงใหม่หนนี้ชายหนุ่มก็เลยตั้งใจกลับมาพิสูจน์ความจริงที่ดอกรักคาเฟ่อีกครั้ง แต่กว่าจะหาเวลาว่างจากงานแวะมาได้ก็ผ่านมาแล้วหลายวัน
ศิลามานั่งแช่อยู่ที่ดอกรักคาเฟ่ตั้งแต่บ่ายสองโมงผ่านไปสองชั่วโมงก็ยังไม่เจอคนที่อยากเจอจนเริ่มถอดใจ
สุดท้ายก็ตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อไปสั่งกาแฟเอาไว้ดื่มปลอบใจระหว่างทางขับรถกลับโรงแรม
ทว่า...
ยังไม่ทันที่จะเอ่ยปากบอกชื่อเมนูสายตาก็เหลือบไปเห็นแก้วเจ้าจอมเปิดประตูเข้ามาในร้านพร้อมกับเด็กน้อยสองคนที่อายุน่าจะห่างกันหลายปี เด็กชายน่าจะเป็นลูกของเธอเอง ส่วนเด็กผู้หญิงตัวอวบอั๋นจ้ำม่ำคือลูกสาวของพุดน้ำบุษย์ที่ศิลาเห็นไกลๆเมื่อสองสัปดาห์ก่อน
เชี่ยยยย!!!!!
กูไม่ได้ตาฝาดไปจริงๆใช่มั้ยวะ?
ศิลาถึงขั้นสบถคำนี้ในใจสลับกับถามตัวเองด้วยประโยคเดิมเป็นร้อยๆครั้งหลังจากที่เห็นใบหน้ากลมแป้นแล้นข
