มาร์คัสคลี่ยิ้มเครียด “ดี...งั้นจำไว้ว่าอย่าได้คิดไปคุยกับผู้ชายคนไหนๆอีกเพราะ...” เขาว่าพลางบีบต้นแขนหล่อนแน่นเข้า ไม่สนใจสักนิดว่าหล่อนจะเจ็บหรือเปล่า แล้วย้ำในสิ่งที่หล่อนสมควรจะรู้แล้วจดจำไว้ให้ดีว่าหล่อนไม่ใช่พวกผู้หญิงสาวโสดที่จะไปชม้ายชายตาให้ใครได้อีกต่อไป! “จำเอาไว้ว่าเธอแต่งงานแล้ว!”
“ถ้าฉันจะคบกับใครมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ”ดวงตาสีน้ำตาลวาววับด้วยไม่ชอบใจกับคำสั่งของมาร์คัส หญิงสาวแหวเสียงแหลมเถียงกลับก่อนจะสะดุดกึกเมื่อคิดอะไรขึ้นได้ว่ามาร์คัสรู้ได้อย่างไรว่าหล่อนเจอกับผู้ชายคนไหนวันนี้! ไม่สิ! รู้ได้อย่างไรว่าหล่อนพบกับคาร์ลต่างหาก “...เดี๋ยว! นี่คุณให้คนตามไปดูฉันงั้นเหรอ?”
หญิงสาวถามอย่างอยากรู้ผสมงุนงง หากมาร์คัสกลับสะบัดมือออกจากแขนหล่อน หมุนตัวเดินกลับไปนั่งบนเก้าอี้หนังเบื้องหลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ทำให้อรนลินที่มีทีท่าอยากจะกระโจนหนีเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นสาวเท้าตามไปหยุดตรงหน้
