รอไม่ถึงสิบนาทีมาร์คัสก็มาหยุดอยู่หน้าห้องทำงานของเดเมียนที่เปิดประตูกว้างรออยู่พร้อมกับเจ้าของห้องก็ยืนรอเขาอยู่ตรงกลางห้องนั้นเช่นกัน
สองหนุ่มยืนจ้องตากันเงียบๆ รูปร่างหน้าตา ความสูงสง่าหรือแม้กระทั่งทีท่าทรงอำนาจนั้นมิผิดแผกกันแม้แต่น้อยทำให้ไม่มีใครข่มใครได้ลง เลขาของเดเมียนที่เป็นคนลงไปเชิญมาร์คัสให้ขึ้นมาถึงกับอกสั่น ภาพตรงหน้าที่หล่อนเห็นนั้นมันก็ไม่ต่างอะไรกับราชสีห์สองตัวกำลังเผชิญหน้ากัน และเป็นแต่ละตัวที่มีความหยิ่งผยองในความเป็นหนึ่งของตนเองไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน!
เมื่อหมดหน้าที่หล่อนก็ถอยออกไปจากห้องนั้นพร้อมกับปิดประตูห้องทำงานของเดเมียน และทันทีที่ประตูปิดสนิท ใบหน้าเย็นชาของมาร์คัสก็เริ่มเปลี่ยนเป็นดุดัน พร้อมกันนั้นร่างสูงก็ตรงไปกระชากคอเสื้อของเดเมียนให้ลอยหวือเข้ามาทันทีโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
“เดเมียน เพียร์สัน...ใครใช้ให้แกเสือกกะโหลกลักพาตัวเมียฉันไปซ่อนวะ...หา!” เขาตะค
