@โรงพยาบาลA
เฌอปรางค์เดินเข้ามาในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งด้วยสีหน้าเป็นกังวล หลังจากวางสายจากมาร์ลิกซ์ เธอขอร้องฌอนบอกคนของเขาให้ขับรถมาส่งตัวเองในกรุงเทพฯ ตอนแรกฌอนไม่อนุญาตเพราะเฌอปรางค์บอกว่าจะไปหาลีคัส แต่หญิงสาวได้อ้อนวอนจนสุดท้ายฌอนยอมอนุญาตให้มา
มาร์ลิกซ์ มาร์คิน และอลันออกมายืนรอเฌอปรางค์หน้าห้องพักวีไอพีของลีคัส หญิงสาวมองสามหนุ่มสามสไตล์ด้วยความเกร็ง เพราะทั้งหมดต่างเป็นมาเฟียกันทั้งนั้น
“คุณลีคัสไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมคะ?” เธอขยับริมฝีปากเอ่ยถาม ตอนนั่งรถกลับมากรุงเทพฯ ยอมรับว่ากระวนกระวายใจไม่น้อย คาดไม่ถึงเลยว่าคนแข็งแรงอย่างลีคัสจะล้มป่วยได้ง่ายดายขนาดนี้
“มันดีขึ้นแล้ว แต่ปากดีกว่า” อลันพูดแขวะเพื่อนสนิท
“เข้าไปหามันสิ อย่าลืมบังคับมันให้กินข้าวด้วย มันจะได้กินยา” มาร์คินพูด ลีคัสไม่ยอมแตะข้าวสักคำ อีกอย่างเลยเวลาทานยามานานแล้วด้วย “ถ้ามันทำอะไรเธอ บอกพวกเรา เดี๋ย
