“คุณไหวไหมเนี่ย” เธอเอ่ยถามลีคัสที่กำลังนั่งโก่งคออาเจียนอยู่ชักโครกด้วยความเป็นห่วง ก่อนหน้านี้เธอกำลังกลับ แต่ลีคัสดันมีอาการคลื่นไส้อาเจียนขึ้นมากะทันหัน ทำให้เธอต้องเข้ามาคอยช่วยลูบหลังให้ระหว่างเขาอาเจียน
ไม่เคยเห็นลีคัสป่วยหนักจนต้องเข้าโรงพยาบาลมาก่อน มากสุดแค่เป็นไข้ หากมองผิวเผินลีคัสดูปกติ ทว่าพอลองมองดูดีๆ เขาซูบผอมลงไปกว่าเมื่อก่อนมาก
“ให้ฉันเรียกหมอมาดูอาการคุณไหม?”
“ไม่ต้อง…” เขาไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่รู้สึกคลื่นไส้เท่านั้น นอนพักสักหน่อยคงหายแล้ว เขาประคองตัวเองขึ้นโดยมีเฌอปรางค์คอยช่วยประคองอีกแรงมายังเคาน์เตอร์อ่างล้างมือ เขาหยิบแก้วมาเปิดน้ำแล้วทำการบ้วนปาก
มาเฟียหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีเฌอปรางค์คอยเดินประคอง หญิงสาวเทน้ำใส่แก้วแล้วยื่นให้ลีคัสดื่ม
ติ้ง
เสียงข้อความจากโทรศัพท์เฌอปรางค์ ทำให้หญิงสาวหยิบมาดูว่าใครส่งข้อความมา
มาร์ลิกซ์ : คืนนี้ฝากดูแลลีคัสหน่อย
