เพลงเพียง
“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม” ฉันถามพี่ม่านหมอกออกไปหลังจากรถของเขาจอดลงที่คอนโดแห่งหนึ่ง คอนโดที่ฉันคุ้นเคย
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เขาพูดขึ้นก่อนจะลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาฝั่งฉันทันที
“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ” ฉันพูดขึ้นเมื่อเขาเปิดประตูฝั่งฉัน
“แต่พี่มี” เขาพูดพร้อมกับก้มมาอุ้มลูกที่หลับจากไปจากฉัน ฉันไม่อยากปล่อยลูกให้เขา แต่ฉันก็ไม่อยากแย่งลูกมาตอนนี้เพราะแกกำลังหลับอยู่ จนทำให้ฉันต้องเดินตามเขาที่นำเข้าไปในคอนโดก่อนแล้ว
ฉันหยุดอยู่หน้าห้องที่ฉันไม่อยากเหยียบเข้ามาอีกก่อนจะมองไปด้านในที่ตอนนี้พี่ม่านหมอกกำลังอุ้มน้องไพรมไปนอนที่โซฟาก่อนเขาจะเดินออกมาหาฉัน
“เข้ามาได้ไหม พี่ขอร้อง” เขาก็คงรู้แหละว่าฉันไม่อยากมาที่นี่ เขาถึงได้ส่งสายตาอ้อนวอนมาให้ฉันแบบนี้
แต่ถ้าฉันไม่เข้าไป ฉันก็ไม่ได้ลูกออกมา และเขาคงไม่ยอมเอาลูกมาให้ฉันแน่ๆ อีกอย่าง ตอนนี้ฉันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันไม่ใช่เพลงเพียงคนอ่
