โปรดแค่ไหน...คุณก็ไม่รัก

ตอนที่ 3-2

นายแพทย์หนุ่มมองหญิงสาวอย่างพอใจ ยกยิ้มให้กับความไร้เดียงสาแต่ก็มีความเร่าร้อน

“เปลี่ยนใจไม่ได้แล้วนะ” เขาย้ำอีกครั้ง มองท่าทีที่อีกฝ่ายแสดงออกมาก่อนจะถอดเสื้อของเขาที่อยู่บนตัวเธอออก บราเซียลูกไม้สีขาวค่อยๆ ถูกเขาสะกิดตะขอออกจากด้านหลังจนร่วงหล่นลงเผยให้เห็นเต้ากลมสวยมียอดปลายปทุมสีชมพูดชูชันสู้สายตา ผิวขาวที่ขึ้นสีแดงระเรื่อไปทั่ว ยิ่งต้องกับแสงไฟสลัวยิ่งน่ามองขึ้นไปอีก

ปลายนิ้วเกลี่ยไรผมของเธอที่เปียกชื้นปรกบนใบหน้าสวยอย่างแผ่วเบาอ่อนโยน มองร่างกายที่สั่นเทาราวกับลูกนกนิ่ง ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้ากดจูบทาบทับริมฝีปากบางอย่างเร่งเร้าดูดดื่มอีกครั้ง

“อ๊ะ...อ่าส์” หล่อนคลายกับตนเองกำลังจะมัวเมาอะไรบางอย่าง รู้ตัวอีกทีหน้าอกสวยเกินขนาดก็รับรู้ได้ถึงความเปียกชื้นเพราะถูกลิ้นร้อนฉกชิม ริมฝีปากของเขาครอบครองเต้าสวยทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียมปลายลิ้นตวัดหยอกเย้ายอดปทุมสีชมพูระเรื่อดูดดึงกลืนกินมันราวกับหิวโหย มือหนาอีกข้างบีบนวดเฟ้นอย่างมันมือ ยิ่งทำให้ร่างเล็กแอ่นกายเข้าหาอย่างลืมตัว มัวเมากับความรู้สึกวาบหวามอย่างที่เจ้าตัวไม่เคยพานพบกับมาก่อน

“อ๊ะ!!พะ...พี่ภาคย์” ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกเสียวแปลบบริเวณช่วงล่างกลางใจสาวของตนเองเมื่อถูกปลายนิ้วที่แสนร้ายกาจแทรกเข้าไปในกลางความสาว ก้านนิ้วแกร่งถอนเข้าถอนออกขยับระรัวเร็วเพื่อช่วยเบิกช่องทางรักหวานฉ่ำจนเขารับรู้ได้ถึงความฉ่ำแฉะ ร่างของหญิงสาวบิดเร้าไปมา เสียวจนแทบขาดใจ

หล่อนรู้สึกไม่เป็นตัวของตนเองเลยสักนิด เมื่อร่างกายเป็นของเธอเองแต่กลับควบคุมเอาไว้ไม่ได้ราวกับไร้เรี่ยวแรงมันพร้อมจะโอนเอียงไปกับสัมผัสที่เร้าร้อนกับการถูกเขาเล้าโลมอย่างมีชั้นเชิง

หญิงสาวปรือตามองชายหนุ่มที่ยันตัวออกจาก ลมหายใจหอบถี่หัวใจเต้นแรง ก่อนจะถูกเขาช้อนตัวอุ้มเดินเข้าไปในห้องรับแขก ว่างร่างเล็กลงบนโซฟาหนัง

สายตาคมที่จ้องมองยังเรือนร่างของหญิงสาวที่บิดเร้าไปด้วยอารมณ์แห่งรักที่เขาเป็นคนจุดมันเองกับมือ แววตาแฝงไปด้วยความพึงพอใจกับร่างเปลือยเปล่านั่น ผิวขาวที่แดงซ่านไปทั่วสรรพางค์ เต้าอวบอิ่มที่ไม่มีใครได้สัมผัส ตั้งเต้าสวยยอดปทุมถันสีชมพูชูชันสู้สายตา มือหนาลูบไล้สัมผัสผิวกายเนียนนุ่มที่ผ่านการบำรุงดูแลอย่างดี ก่อนจะไล่ไปที่เอวคอดกิ่วของหญิงสาว ชื่นชมความงามกับสะโพกผายที่มีดอกไม้งามสวยน่ามองน่าหลงใหล หล่อนสวยหมดจดไปทั้งตัวเกินกว่าที่เขาคาดคิดไว้

พุฒิภาคย์ก้มลงไปกดจูบที่ริมฝีปากของหญิงสาวอีกครั้ง ก่อนจะกดจูบที่ข้างแก้ม ไล่ไปจนถึงติ่งหูของหญิงสาวขมเม้มเบาๆ ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดหูหญิงสาวยิ่งทำให้รู้สึกซาบซ่านอีกเท่าทวีจนหล่อนต้องขยับใบหน้าหนี

“ชอบมั่ยคะ หื้อ....” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงกระเส่าข้างใบหูของเธอ ก่อนที่เขาจะลากปลายลิ้นโลมเลียผิวกายเนียนนุ่มเรื่อยจนถึงเนินอกสวยของหญิงสาวอีกครั้ง ใช้เวลาหยอกเย้าเพียงนิด แล้วค่อยไล่ลิ้นชิมรสโลมเลียผ่านหน้าท้องแบนราบเอวคอดกิ่ว ได้ยินเสียงครวญครางจากร่างเล็กเบาๆ ยิ่งทำให้เขาอยากกลืนกินเธอแทบไปทั้งตัวแม้เธอจะใช้ความพยายามอย่างยิ่งในการกลั้นเสียงน่าอายนั่นเอาไว้

ชายหนุ่มจับขาของเธออ้าออกกว้างเพื่อได้มองสำรวจดอกไม้งามสวยที่คาดว่าคงไม่มีใครเคยเห็นหรือได้สัมผัส กลีบดอกไม้งามที่ไร้ขนปกปิดยังประกบปิดสนิทสวยน่ามอง

“งื้อ...อย่าค่ะ...อย่ามอง...นะ...หนูเขิน” หญิงสาวเอ่ยห้ามเขาเสียงสั่นพร่า ใจดวงน้อยสั่นหวิว ทั้งเขินทั้งอายจนไม่กล้าสบตา ยกมือขึ้นปิดหน้าหลบหนีสายตาของเขา ขาเรียวที่พยายามหนีบไว้ไม่ให้เขาจ้องมองโดนจับแยกอีกครั้ง

พุฒิภาคย์ยกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหาดอกไม้สวยนั่น ปลายลิ้นร้อนของเขาปาดเลียวนไปมายังเกสรเล็กๆ ที่เป็นจุดอ่อนไหวที่ทำให้หญิงสาวเสียวซ่านเกินกว่าจะควบคุม กายสาวบิดเร้าไปมาอีกครั้ง สะโพกสวยพยายามถดหนีลิ้นร้อนที่ตวัดระรัวสะกิดสะเกาเกสรอย่างหนักหน่วง แทบทำให้เธอหยุดหายใจเพราะอารมณ์รักที่พุ่งทะยานขึ้นสูงจนหล่อนหยัดสะโพกเข้าหาอย่างลืมอาย ชายหนุ่มเหลือบสายตามองอาการเสียวซ่านของอีกฝ่ายด้วยความพึงพอใจ สองมือเล็กที่ก่อนหน้านี้ขยุ้มไปที่ปลอกหมอนทั้งสองข้าง เปลี่ยนมาจับขยุ้มที่เส้นผมของเขาแทนเพื่อระบายอารมณ์เสียวซ่าน ที่ทำให้สั่นเกร็งไปทั้งตัว

ชายหนุ่มสอดแทรกนิ้วเข้ามา พร้อมระรัวลิ้นเพื่อฉกชิมความหอมหวานจากดอกไม้บริสุทธิ์ที่เขามีโอกาสได้ลิ้มลองเป็นคนแรกและอาจจะเป็นเพียงคนเดียว ปลายนิ้วที่สอดแทรกขยับรัวจากจังหวะช้าๆ กลับถี่เร็วขึ้นเรื่อยๆ ทั้งปากทั้งลิ้นดูดดึงขบเม้มปาดรับหยาดน้ำหวานไหนจะนิ้วของเขายิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกราวกับจะขาดใจ

“อ๊ะ! ไม่! ไม่ไหวแล้ว พะ...พี่ภาคย์หยุดค่ะ....อื้อ...ซี๊ด..พี่ภะ..ภาคย์...อ่า...เฟย์ปวดฉี่...อื้อ...อ๊ะ!” แต่ยิ่งห้ามเขากลับยิ่งระรัวลิ้นและนิ้วขยับรัวเร็วมากขึ้น ร่างเล็กหยัดสะโพกลอยสูงเพราะอารมณ์วาบหวาม ความเสียวซ่านที่ปะทุขึ้นมาจนแตะขอบสวรรค์ในที่สุด เอวบางกระตุกถี่พร้อมกับปลดปล่อยน้ำหวานออกมามากมาย

พุฒิภาคย์ปาดลิ้นรับดื่มกินความหวานหอมจากดอกไม้บริสุทธิ์สวยด้วยความเต็มใจ ไม่นึกรังเกียจสักนิด ชายหนุ่มพึงพอใจกับผลงานที่ได้รับ เขาหยัดกายขึ้นอีกครั้งมองกวางตัวน้อยด้วยไฟแห่งปรารถนาที่ลุกโดนและกำลังจะโดนเสือโหยอย่างเขาขย้ำ ร่างสูงแทรกเข้าระหว่างท่อนขาเรียวของหญิงสาว ทันทีที่ท่อนลำใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยผงาดเป็นลำปรากฏสู่สายตา หญิงสาวที่จ้องมองเขาอยู่ก่อนแล้วถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หวาดเสียวกับขนาดที่เธอไม่เคยเห็น หากบัดนี้มันกำลังถูไถกับกลีบดอกไม้สวยของเธอราวกับต้องการทำความรู้จัก ปลายนิ้วลูบไล้ร่องสวยอีกครั้งจนเธอสะดุ้งเฮือกเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ หยาดน้ำหวานจากการเล้าโลมของเขาชโลมทั่วปลายนิ้ว

“กลัวหรอคะ” เขามองสายตาประหวั่นของหญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“เอ่อ...มัน” ลมหายใจกระชั้นถี่ยามถูกสายตาของชายหนุ่มจ้องมองของสงวนอย่างหื่นกระหาย ยิ่งทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง