“หมดเรื่องยุ่งๆ แล้ว ที่นี้ก็ถึงเวลาของเราสักที” ดุจมาตาก้มมองมือตัวเองที่ถูกมืออบอุ่นของคชากุมประสานไว้ มันอุ่นวาบไปถึงหัวใจเฉกเช่นน้ำเสียงแหบทุ้มที่เอ่ยข้างหูเธอ หญิงสาวเอียงคอช้อนตามองเขาแล้วลมหายใจก็พลันสะดุด หัวใจกระตุกหวั่นไหว เมื่อสบแววตาหวามหวานและรอยยิ้มดึงดูดน่าหลงใหล ให้ตายสิ! ผู้ชายอะไรยิ่งมองก็ยิ่งหล่อ! ยิ่งวันนี้คชาสวมสูทขาวล้วน ผูกเนกไทหูกระต่ายสีดำ ยิ่งขับให้เขาดูหล่อเหลาละมุนตา ผมเผ้าจัดแต่งเรียงตัวอย่างประณีตทีละเส้น เสริมให้บุคลิกดูโดดเด่นสง่าผ่าเผยและสุขุมเป็นผู้ใหญ่ แววตาที่เขามองเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ปิติตื้นตัน แต่ที่เด่นชัดที่สุดก็คือรอยยิ้มที่ยิ้มไปถึงดวงตาเจ้าเสน่ห์ ทำให้คนอดที่จะสะเทิ้นอาย ลุ่มหลงอยู่ในวังวนแห่งความดึงดูดใจนั้นไม่ได้ ทุกอย่างบนตัวเขาดูเพอร์เฟกต์ลงตัว เพียงแต่ว่า... “ทำไมมือของคุณชื้นเหงื่อขนาดนี้ล่ะคะ” เธอเอ่ยถามเขา ก่อนจะตอบตัวเ