“ฆ่าข้าซะเลยสิ” คาล่ากล่าวเสียงพร่า ใบหน้าสวยดูท้าทาย กับสถานการณ์ที่กำลังจะดำเนินต่อไปจากนั้น นางคิดว่าความตายยังดีเสียกว่า ที่ต้องทนรับรู้ดูการกระทำของมันในขณะที่ยังมีลมหายใจ
“เจ้ายังมีประโยชน์มากกว่าข้าจะปล่อยให้ตายง่ายๆ”
“จูบข้า...จูบที่แสนหวาน ข้าต้องการมัน” เมื่อกล่าวจบ มือใหญ่ที่ยังไม่ละจากลำคอระหง ก็เลื่อนขึ้นไปบีบบังคับกรามของนางให้อ้าออก เรียวปากอิ่มจำต้องเผยอรับปลายลิ้นสาก ที่ดุนดันเข้ามาในร่องริมฝีปากอุ่น ดันดุนกับปลายลิ้นอ่อนของนางด้วยอารมณ์ถวิลหาในสัมผัสรสที่รอมานานกว่า 20 ปี
“หวานเหลือเกินคาล่า” เขาพอใจกับจูบที่นางโต้ตอบอย่างทุลักทุเล ทุกสัมผัสของนางช่างเร่งเร้าและปลุกอารมณ์ของเขาขึ้นมารุนแรง เขาพูดพร่ำขณะที่ปลายลิ้นกำลังต้องแตะกันพันวัน
เมื่อเห็นว่านางเริ่มทำใจยอมรับจูบที่เร่าร้อนรุนแรงจากเขาได้ มือใหญ่ที่ค้ำคอของนางเอาไว้จึงเลื
