โรงเลื่อยที่ตั้งอยู่ในที่โล่งแจ้ง จึงเสียเปรียบต่อศัตรูที่มองไม่เห็นตัว ส่วนคณะของเปลวได้เปรียบ เพราะมีป่ารกครึ้มช่วยอำพรางทุกคนเอาไว้จากสายตาของศัตรู
บรรยากาศรายรอบดูตึงเครียดขึ้นมาทันที เมื่อยูร่ายกมือขึ้นเป็นสัญญาณ
เพียงเสี้ยวอึดใจจากนั้น เสียงจากลูกธนูที่เงื้อง้างจนสุดคันศรก็เสียดอากาศออกไปพร้อมๆกันหลายสิบดอก
อ๊าก!...โอย!...
ดอกธนูปักคาอก ปืนในมือตกกระเด็น ร่างทรุดลงไปกองกับพื้นด้วยความเจ็บปวด
“นี่แหละ!...ข้อดีของธนูซึ่งไม่มีเสียง แต่สามารถนำความตายมาสู่พวกมันได้เช่นกัน” ยูร่ากล่าวเบาๆด้วยน้ำเสียงชื่นชมพลธนูที่ทำได้ดีเกินคาด
ขณะที่พลธนูอีกชุดสลับเข้าประจำฐาน เงื้อง้างคันธนูจนสุดลำแขนอรชร จากนั้นลูกธนูระลอกที่สองก็ว่อนไปเสียบร่างของลูกสมุนที่เหลือ ล้มตายเหมือนใบไม่ร่วง ทรุดร่างล้มลงระเนระนาด ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินกว่าจะลั่นไกปืนยิงตอบโต้ออกไป
แม้นักรบขอ
