ทันทีที่คำพูดผลักใสเธอออกจากปากของชยธร มธุรสลดาก็ถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตะลึง คาดไม่ถึงว่าเขาจะโกรธเธอรุนแรงถึงปานนี้
“พี่ชิน น้ำผึ้งขอโทษนะคะ เรื่องนั้นน้ำผึ้งยอมรับว่าน้ำผึ้งผิด พี่ชินอย่าไล่น้ำผึ้งไปไหนเลยนะคะ น้ำผึ้งไม่มีที่ไปหรอกค่ะ จะให้กลับบ้านก็ไม่ได้”
หึ กลับไม่ได้เพราะไม่มีเงินเหมือนที่นี่ล่ะสิ ชยธรคิดอย่างดูหมิ่น
“เรากลับไปใช้ชีวิตแบบที่เราเคยใช้เถอะ ถ้าไม่มีความจริงใจให้กัน เราก็ไปกันไม่ได้หรอกน้ำผึ้ง”
“น้ำผึ้งจริงใจนะคะ น้ำผึ้งรักพี่ชิน เมื่อเช้าน้ำผึ้งก็บอกพี่ชินไปแล้วพี่ชินไม่เชื่อน้ำผึ้งเหรอคะ” มธุรสลดาแทบจะกราบกรานอ้อนวอนเขาให้เขาอารมณ์อ่อนลง น้ำตาไหลรินจากดวงตาคู่สวยมาเป็นทาง
ชยธรเห็นน้ำตาและใบหน้าที่ดูเสียใจของเธอแล้วก็ใจอ่อนยวบ แต่เขาก็รีบห้ามจิตใจของตัวเองไว้ เขาเตือนตัวเองว่าที่เห็นอยู่นี่อาจจะไม่ใช่ความรู้สึกจริงๆ ของเธอก็ได้ เขาจึงตีหน้าเรียบๆ แล้วบอกเธอ
“พี่
