ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูห้องนอนของชยธรถูกเคาะในกลางดึก ชายหนุ่มผละลุกจากเตียงไปเปิดประตูด้วยความง่วงงุน เพราะเขาเข้านอนแต่หัวค่ำแล้วก็นอนไม่หลับจึงกินยานอนหลับเข้าไปถึงข่มตาลงได้
“มีอะไรเหรอครับพ่อ แม่” เสียงงัวเงียถามไป บานประตูเปิดเต็มที่แล้วคนเป็นพ่อแม่จึงได้เห็นดวงตาอิดโรยของผู้เป็นลูกชาย
“ตาชินเราต้องไปดูหนูน้ำผึ้งที่โรงพยาบาล”
“ทำไมครับ”
“แกน่ะไม่รู้จักดูแลเมียให้ดีๆ ปล่อยให้หอบของหนีจากบ้านไม่ตามยังไม่พอ ยังปล่อยให้เมียแท้งลูกอีก” สรรพนามเรียกเขาของบิดาเปลี่ยนไป ทำให้เขาชะงักและยิ่งชะงักยิ่งกว่าเมื่อได้ยินว่ามธุรสลดาแท้ง แต่เขาก็ยืนเฉยเพราะคิดว่าไม่เห็นว่าเขาจะต้องตกใจอะไรเลย ในเมื่อเขาเองก็เห็นมากับตาตัวเองแล้วในตอนกลางวันว่าเด็กไม่ใช่ลูกเขา
“ทำไมถึงแท้งละครับ”
“ตกบันไดบ้านเจ็บทั้งตัวแขนหักขาหักด้วย ท่านชิษณุรักษ์เพิ่มโทรบอกแม่”
“ตกบันไดเหรอ ทำไมไม่ดูตัวเองดีๆ ” เขาพึมพำกลับถู
