มธุรสลดาขยับตัวลุกขึ้นนั่ง วันนี้เป็นวันที่สามแล้วที่เธอพักฟี้นที่โรงพยาบาลร่างกายเธอแข็งแรงขั้นเป็นลำดับโดยมีคนมาเฝ้าเป็นพิเศษหลายคนไม่ว่าจะเป็นบิดาของเธอ บิดามารดาของชยธร ชาครียา หรือแม้แต่คุณหญิงอมรทิพย์ รายสุดท้ายเธอกับท่านอาจจะขัดเขินกันเล็กน้อยในช่วงแรกแต่หลังจากที่ได้คุยปรับความเข้าใจกันแล้วทั้งสองก็เปิดใจยอมรับกันและกันเป็นครอบครัว เมื่อมีทุกคนมาแวะเวียนพร้อมหน้าก็เรียกรอยยิ้มจากมธุรสลดาได้ เพียงแต่มันเป็นยิ้มทีไม่สดใสและก็ไม่ได้มาจากหัวใจที่แท้จริงเอาเสียเลย เพราะเธอยังรอคอยใครคนหนึ่งอยู่แต่คนนั้นก็ไม่เคยมาหาเธอเลย
ไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไรถึงได้หายไปเลย อย่างน้อยในฐานะคนเคยรู้จักเขาน่าจะมาดูเธอบ้างแค่แวบเดียวก็ยังดี
ดวงหน้าสวยหวานฉายแววโศกเศร้ามองไปรอบกายที่รายล้อมไปด้วยกระเช้าดอกไม้สวยงาม แต่มันช่วยทำให้บรรยากาศที่รายล้อมเธอนั้นดีขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะเธอยังเสียใจเรื่องล
