“ผมจะหยุดทุกอย่างเองครับ” ภูมิพงษ์ทนเห็นผู้มีพระคุณเจ็บปวดไม่ไหวแล้ว เขาจำต้องเป็นคนถอยออกไป
“ไม่ได้นะคะอาภูมิ พิมไม่ยอมเด็ดขาด” พริมาต้องพยายามแค่ไหนกว่าที่จะมาถึงจุดนี้ จุดที่ภูมิพงษ์ยอมเปิดใจกับเธอ เธอจะไม่มีวันยอมถอยหลังกลับไปเป็นเหมือนเดิมกับภูมิพงษ์เด็ดขาด
“ยอมรับความจริงเถอะพิม เรื่องของเราให้มันจบกันเท่านี้” แม้ว่าจะต้องเจ็บปวดมากมายเท่าใด แต่การจะทำให้พริมาและพี่ชายของเขาเสียชื่อเสียง เขาคงจะยอมมีความสุขอยู่บนความทุกข์ของพี่ชายไม่ได้
“ไม่เอา พิมจะอยู่กับอาภูมิ” เมื่อไม่สามารถทำอย่างใจต้องการได้ พริมาก็เริ่มออกอาการเอาแต่ใจ เพราะเธอคือแก้วตาดวงใจของคนทั้งบ้าน ดังนั้นเธอจึงถูกตามใจมาตลอด เธอแทบสะกดคำว่าขัดใจไม่เป็นเลยทีเดียว
“พิม หยุดก่อนที่พ่อจะหมดความอดทนกับแก ออกไปจากห้องนี้ ฉันจะคุยกับไอ้ภูมิสองคน” คุณมาโนชรีบไล่บุตรสาวทันที เพราะท่าทางที่ไม่ยอมรับความจริงของบุตรสาว ทำให้ท่า
