“เฮ้อ...ทำไมถึงใจแข็งแบบนี้นะ” นางพัดได้แต่ถอนหายใจด้วยความเหนื่อยใจ สถานการณ์ตอนนี้คนกลางอย่างนางลำบากใจที่สุด ส่วนกานต์นั้นยังคงคุกเข่าอยู่ที่เดิม เขาไม่สนใจว่าตนเองจะเหนื่อยจะหิวหรือไม่ เขาต้องการแค่พิสูจน์ความจริงใจที่เขามีต่อเธอ ไม่ว่าเธอจะว่าอย่างไร เขาก็ไม่มีทางหนีไปไหนอีกแล้ว ต่อให้เพียงตะวันไม่สนใจเขา เขาก็จะยังอยู่ตรงนี้ อยู่ใกล้ๆ เธอและลูก เมื่อเห็นว่าบุตรสาวไม่มีทีท่าว่าจะให้อภัยกานต์ นางพัดก็เดินออกมาหากานต์ด้วยความเป็นห่วง นางอยากให้กานต์กลับไปพักก่อน ค่อยเริ่มคิดใหม่อีกทีว่าจะขอคืนดีกับเพียงตะวันยังไง แต่กานต์กลับไม่ยอมทำตามคำแนะนำของนางพัด เพราะกลัวว่าเพียงตะวันจะมองว่าเขาหยิบโหย่ง และไม่มีความจริงใจที่จะขอโทษเธอ ดังนั้นกานต์จึงคุกเข่าอยู่ที่เดิม นางพัดจึงทำได้เพียงนำอาหารและน้ำออกมาให้ชายหนุ่ม ซึ่งเขาก็ไม่ยอมแตะมัน ด้วยเพราะว่าไม่มีกระจิตกระใจที่จะรับประทานอะไรแล้ว ทางด