ท้องก็ไปเอาออก...1

442 คำ
ตอนนี้เพียงตะวันนึกไม่ออกว่าต้องทำยังไง เธอไม่ออกไปทานอาหาร ด้วยเพราะว่าเครียด หญิงสาวยังนั่งมึนงงอย่างไม่รู้จะหาทางออกอย่างไร เวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่รู้ ที่หญิงสาวไม่ยอมขยับกายลุกไปไหน เธอยังนั่งจ้องแผ่นที่ตรวจการตั้งครรภ์ ราวกับว่ามันจะสามารถเปลี่ยนผลการตรวจได้ ระหว่างที่หญิงสาวยังนั่งอยู่ที่เดิมนั้น กานต์ก็ไขกุญแจเปิดเข้ามาในห้องหญิงสาวตามปกติของเขา การเข้ามาในครั้งนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าความต้องการทางเพศ ไม่ได้มีความพิศวาสแต่อย่างใด แต่สิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มแปลกใจเป็นอย่างมาก นั่นก็คือหญิงสาวยังอยู่ในชุดทำงาน ทั่งที่ตอนนี้มันเกือบจะห้าทุ่มแล้ว มิหนำซ้ำ เธอยังไม่ยินดียินร้ายกับการที่เขาเข้ามาหาเธอในห้อง ซึ่งโดยปกติแล้ว เพียงตะวันจะรีบมาเอาใจเขา ราวกับกลัวว่าเขาจะเบื่อและไม่มาหาเธออีก นั่นทำให้เขามองไปที่เธอ ก่อนจะจ้องมองตามสายตาของเธอไป แล้วเขาก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อเขาเห็นแผ่นตรวจบางอย่าง ซึ่งไม่แน่ใจว่านี่คือที่ตรวจตั้งครรภ์ หรือว่านี่คือที่ตรวจโควิด-19 กันแน่ “นี่เธอเป็นอะไร” เสียงของกานต์เต็มไปด้วยความตกใจ “ท้องค่ะ” เธอตอบโดยไม่หันมามองที่เขาเลยสักนิด เหมือนดังว่าจิตใจของเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอีกแล้ว “เธอไม่ได้กินยาคุมเหรอ” กานต์ตัวชาไปทั่วทั้งร่าง เขาจะปล่อยให้เธอท้องได้ยังไง เลือดผู้ดีของเขาไม่มีทางไปปนกับเลือดต่ำๆ ของเธออย่างแน่นอน “ก็กินค่ะ แต่ก็ท้อง” เพียงตะวันยังตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก เธอคิดว่าอีกไม่นานเขาคงจะระเบิดอารมณ์ใส่เธอ “เธอพูดอย่างนี้ได้ไง เธอจำไม่ได้เหรอว่าฉันบอกว่าเธอจะท้องไม่ได้” เสียงของชายหนุ่มตะคอกไปที่ร่างบางที่นั่งนิ่งราวกับทองไม่รู้ร้อน “ตะวันทราบดีค่ะว่าตะวันท้องไม่ได้ แต่จะทำยังไงได้ล่ะคะ ในเมื่อตอนนี้เขามาเกิดแล้ว” เพียงตะวันเอ่ยออกมาด้วยความเศร้า เธอรักเขามาก แต่เธอก็รักหนึ่งชีวิตทิ่อยู่ในครรภ์เธอเช่นกัน สัญชาตญาณความเป็นแม่ ทำให้เธอเลือกที่จะแข็งข้อกับเขา เพื่อที่จะปกป้องลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม