บ่วงเสน่หาภรรยาไร้รัก

การตัดสินใจ...2

“ไม่ทราบค่ะ ตะวันบอกว่าตะวันจะติดต่อกับมา ว่าแต่ตะวันไปทำอะไรไม่ดีกับคุณกานต์หรือเปล่าคะ ถ้ามีดิฉันขอโทษแทนลูกด้วยนะคะ” นางพัดลุกลี้ลุกลนด้วยความตกใจ หรือว่าบางทีกานต์อาจจะเป็นสาเหตุให้บุตรสาวนางหนีไป หรือว่าบุตรสาวนางไปทำอะไรกานต์ เธอจึงหนีความผิดไปเช่นนี้ ตอนนี้ในหัวนางพัดสับสนไปหมด คำถามมากมายตีกันไปมาในหัวของนาง

“จริงเหรอ คนเป็นแม่เนี่ยนะจะไม่รู้ว่าลูกไปอยู่ไหน” กานต์เอ่ยออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“จริงค่ะ วันนั้นตะวันรีบมาบอกแล้วก็ออกไปเลย แล้วก็แค่โทรมาบอกว่าได้งานใหม่แล้ว แต่ไม่ได้บอกว่าที่ไหน” นางพัดเล่าตามความจริง นางไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หวังว่าบุตรสาวของนางจะไม่ไปทำเรื่องร้ายแรงอะไรนะ

“เอาล่ะ กลับไปทำงานเถอะ ถ้าตะวันติดต่อมารีบบอกฉันนะว่าตะวันอยู่ที่ไหน” กานต์เริ่มจะเชื่อหญิงชราที่อยู่ตรงหน้า และก็เริ่มกลัวว่านางพัดจะสงสัยหากว่าเขาซักไซร้ไปมากกว่านี้ เขาจึงจำใจปล่อยให้นางพัดกลับไปทำงาน

“ค่ะ แต่ว่าตะวันไปทำอะไรให้คุณกานต์หรือเปล่าคะ บอกดิฉันได้เลยนะ ฉันจะได้โทรกลับไปหาตะวัน” นางพัดเอ่ยออกมาโดยไม่รู้ว่าบุตรสาวไม่ได้ใช้เบอร์เดิมแล้ว เธอใช้เบอร์ใหม่ของเธอ ก่อนที่ทำการปิดบังหมายเลขไว้ ไม่ให้ใครสามารถติดต่อกลับเธอได้

“มีเบอร์ตะวันด้วยเหรอ เอามาให้ฉันหน่อยสิ เดี๋ยวฉันลองติดต่อดู” กานต์ยิ้มร้ายเพราะเขาเป็นคนที่รู้ว่าเพียงตะวันเปลี่ยนเบอร์ เนื่องจากเขาโทรหาไม่ติด ตอนนี้เหมือนเขาเห็นแสงสว่างเขาจะตามหาเธอจากเบอร์ใหม่ที่เขาจะได้จากมารดาของเธอ

นางพัดจึงยื่นโทรศัพท์ให้กานต์ เพราะนางทำไม่เป็น ก่อนจะบอกกานต์ว่าคือเบอร์โทรเข้าล่าสุด แต่เขาก็ต้องเสียอารมณ์เป็นอย่างมาก เมื่อเห็นว่าเบอร์โทรล่าสุดขึ้นว่าไม่มีเบอร์ แปลว่าเพียงตะวันตั้งไว้ไม่ให้ใครสามารถติดต่อเธอได้ มันจึงไม่ปรากฏเบอร์โทรของผู้โทรเข้ามา

ทำให้กานต์อารมณ์เสียเป็นอย่างมาก เขายอมปล่อยนางพัดกลับไปทำงาน เพราะคิดว่าคาดคั้นไปก็คงไม่ได้อะไร ส่วนเขาคงต้องหาทางอื่น เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะหาตัวเพียงตะวันไม่เจอ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ ผู้หญิงคนนี้กล้ามากที่มาท้ายทายเขาแบบนี้ ถ้าเขาหาตัวเธอเจอ เขาจะลงโทษเธออย่างสาสม