“สองทุ่มกว่าเองค่ะ อลิซเดินทางค่ำๆ มืดๆ แบบนี้จนชินแล้วอีกอย่างพรุ่งนี้อลิซก็มีธุระแต่เช้าอย่างที่บอกพี่เจคไงคะ”
อลิซฝืนยิ้มให้เขาอีกครั้ง แล้วพาตัวเองเข้าไปนั่งในรถ ก่อนจะปิดประตู หญิงสาวบอกลาเจคอบอีกครั้งเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท
“อลิซกลับก่อนนะคะ”
บอกเท่านั้นมือเล็กก็เอื้อมไปปิดประตู ก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนรถออกไป ตาคู่สวยลอบมองพี่เจคทางกระจกหลัง ร่างสูงเดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามไม่แม้แต่จะมองตามหลังเธอด้วยซ้ำ
ความรวดร้าวกัดกินหัวใจจนเป็นแผลเหวอะหวะ พี่เจคไม่เคยแคร์เธอเลย นี่ก็คงมาชวนให้เธอค้างคืนตามมารยาทหรือไม่ก็เป็นเพราะมารดากับบิดาของเขาบังคับให้มาน้ำตาที่คิดว่าบังคับให้ไหลย้อนกลับลงไปในอกสำเร็จกลับไหลอาบแก้มนวลเนียนอย่างช่วยไม่ได้ และเจ้าตัวก็ไม่แยแสปล่อยให้ไหลรินอยู่อย่างนั้นไปตลอดทาง อย่างน้อยน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาก็ช่วยบรรเทาความรวดร้าวให้หายไปได้บ้างถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ทั้งหมดก
