บทที่ 4 ยังไงก็เจ็บ 02

1271 คำ

“คุณไหมหลับไปแล้วค่ะคุณธาม เมื่อสักครู่ป้ามาเคาะเอานมอุ่นๆมาให้ดื่มแต่เธอไม่เปิด ป้าคิดว่าเธอคงหลับไปแล้ว” ป้าวัยกลางคนเอ่ย แม้ว่าจะสงสัยว่าเจ้านายทั้งสองทะเลาะอะไรกัน เหตุใดกันเล่าพู่ไหมจึงต้องระเห็จมานอนข้างล่าง แต่ก็ไม่ได้ถาม เพราะมันเป็นเรื่องของเจ้านาย “หรือครับ” คนตัวโตตอบน้ำเสียงเศร้าเพราะอยากจะอธิบายความจริงใจจะขาด ต้องบอกว่าตอนนี้หัวใจดวงโตถูกความรู้สึกผิดกัดกินจนมันแหว่งไปครึ่งดวงแล้ว ขืนปล่อยไว้มันคงเป็นทั้งดวง เขาไม่อยากให้หญิงสาวเข้าใจผิด คิดว่าลืมนัด และคิดว่าลูกไม่สำคัญกับตน เพราะมันไม่ใช่เลย เขารักลูกไม่ต่างจากหญิงสาว แม้ว่าป้าแม่บ้านจะเดินเข้าห้องนอนของตนไปแล้ว แต่ธามก็ยังไม่ไปไหน เขาอยากจะเห็นใบหน้านวลที่ไม่ได้เห็นมาสองวัน มือหนาคว้ากุญแจสำรองขึ้นมาแล้วไขเข้าไปด้วยความเบามือ ซึ่งพบว่าร่างระหงนอนหลับไปแล้ว เจ้าของบ้านย่องไปนั่งลงข้างๆเตียงนอนแล้วมองใบหน้าหวาน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม